Pochodzący z łaciny declamatĭo, pojęcie deklamacji obraca się wokół aktu deklamowania . Czasownik ten, zgodnie z jego teoretyczną definicją, opisuje działanie mówienia publicznie lub recytacji z intonacją, mimiką i odpowiednimi gestami.

W tym sensie możemy ogłosić, że na całym świecie odbywają się różne konkursy i konkursy na deklamację, które starają się rozpoznać cechy oratorium i dyskursu, które mają niektórzy ludzie. Na przykład możemy wspomnieć o Krajowym Konkursie Deklamacji "Diego Granados Jiménez", który obchodzony jest od ponad dziesięciu lat i zwołany w mieście Albox w Almerii.

Istnieje kilka technik, które muszą być ściśle spełnione przez każdego, kto ma interes w charakteryzowaniu się ich wykwintną i chwaloną deklamacją. W tym przypadku pierwszą złotą zasadą jest to, że musisz być dobrym czytelnikiem i to także pozwala ci zrozumieć wszystko, co czytasz.

Drugą ważną taktyką jest wykonanie koniecznych i potrzebnych przerw. W związku z tym, każda deklaracja musi dokładnie znać i wiedzieć, ile czasu przerwy musi być wykonane w zależności od różnych znaków interpunkcyjnych, które pojawiają się w czytanym tekście. I to zarówno przecinek, jak i średnik, średnik lub elipsy różnią się czasem milczenia.

W tym sensie musimy również podkreślić, że bardzo ważne jest, aby dokonać dobrej deklamacji, aby poznać przerwę i intonację, które obie te kwestie przynoszą. I to ma być osiągnięte, zarówno w celu uzyskania publicznej uwagi w tym czasie.

Trzecim kluczem dobrej decyzyjności, ponieważ nie może być inaczej, jest znakomita dykcja, ponieważ jest to sposób, w jaki słuchacze otrzymują z całkowitą klarownością to, co eksponuje.

Mówiąc o deklamacji, w każdym razie można wspomnieć o sztuce recytowania w ramach teatru, dyskurs wygłaszany gwałtownie lub dyskurs w ogóle.

Pojęcie deklamacji może zatem odnosić się ogólnie do sztuki scenicznej, takiej jak taniec czy teatr. Zakłada istnienie uważnej publiczności i obserwuje działania reprezentowane przez artystów.

Jako dyscyplina artystyczna deklamacja jest interpretacją, która dąży do harmonii między głosem, znaczeniem słów, muzyką, gestami i ruchem ciała.

Deklamacja wydaje się być związana z retoryką, dyscypliną, która bada procedury i techniki stosowane w języku, zwłaszcza te, które są wykorzystywane do celów estetycznych lub perswazyjnych, a także komunikatywne.

W tym sensie retoryka jest przedstawiana jako zestaw zasobów i reguł, które działają w różnych płaszczyznach podczas konstruowania dyskursu. W przypadku retoryki dyskurs składa się ze struktury językowej obejmującej inventio, dispositio i elocutio ), a także w przypadku aktywności ustnej wykorzystuje pamięć i działanie.

Należy zauważyć, że retoryka i deklamacja mogą wykraczać poza dziedzinę sztuki i estetyki. Są one używane na przykład do przedstawiania argumentów i obrony pozycji podczas postępowania sądowego. W ten sam sposób mogą być obecni na polu edukacyjnym, gdy uczniowie muszą ujawniać swoją wiedzę przed nauczycielami.