Pochodzenie tego terminu jest ściśle związane z legendą starożytnej Grecji. Jest ucieleśnieniem epickiego poematu przypisanego poecie Homerowi . Szacuje się, że została ona napisana w VIII wieku pne i dotyczy wojny, która miała miejsce w części azjatyckiej, gdzie obecnie znajduje się Turcja . Autorstwo tej opowieści przypisuje się pewnemu Homerowi, który nie jest pewien na pewno, czy istnieje. Według legendy uważa się, że był ślepym śpiewakiem lirycznym związanym z arystokracją, jednak nie ma żadnych dokumentów, które mogłyby udowodnić ich istnienie za pomocą prawdy. Nazwa pochodzi od jego bohatera, Odyseusza .

Na początku poeta przywołuje muzę i przedstawia bohatera, daleko od jego domu i w rękach nimfy Calipso, która chce go poślubić ; jest jedynym, który pozostał w Troi, kiedy wszyscy inni wojownicy powrócili. Pokazuje także obraz Penelopy i Telemacha, którzy odmawiają zaakceptowania śmierci Ulissesa. Ta część kończy się wydaniem Ulissesa.

W drugiej części przygody są opowiadane w drodze powrotnej, do ogromnych niebezpieczeństw, z którymi Ulisses musi zmierzyć się z pomocą Ateny, aż dotrą do krainy Fauacjan, gdzie księżniczka Nausicaca uratuje go i zabierze do pałacu jego ojciec Tutaj główną postacią staje się Alcínoo, który opowiada swoje wojenne doświadczenia, po czym oferuje mu łódź, aby mógł bezpiecznie dotrzeć do Itaki.

Ostatnia część opowiada o swoim powrocie do Itaki, gdzie wraz z synem planują zemstę przeciwko tym, którzy chcieli poślubić Penelope i zapewniali go, że umarł. W pałacu rozgrywa się pojedynek pomiędzy zalotnikami, w którym wygrywa ręka Penelopy, która może zacisnąć łuk Ulissesa, nikt nie może tego zrobić, tylko Ulisses, a przy pomocy syna zabić swoich przeciwników, a następnie Penelope rozpoznaje go,