Łacińskie słowo scapŭla, które można przetłumaczyć jako "powrót" lub "ramię", jest etymologicznym źródłem szkaplerza, terminu używanego w naszym języku, aby odnieść się do odzieży używanej przez zakony jako cechy charakterystyczne.

Szkaplerz przedstawia otwór, przez który zakonnik przedstawia głowę. Tkanina w ten sposób wisi na plecach ( scapŭla ) i klatce piersiowej osobnika. Można powiedzieć, że szkaplerz jest częścią przyzwyczajenia .

Dominikanie, trynitarze, benedyktyni, Mercedarowie i karmelici to niektóre z kongregacji, które uciekają się do szkaplerza. Tkanina pozwala symbolizować jarzmo Jezusa Chrystusa .

Kościół katolicki rozpoznaje prawie dziesiątkę klasztornych szkaplerzy. Na przykład są niebieskie, brązowe, czarne, czerwone i białe szkaplerze. Podczas noszenia szkaplerza minister zawsze pamięta zasady i obowiązki jego zlecenia .

Oprócz monakalnego szkaplerza (wspomnianego wyżej stroju) jest jeszcze inny rodzaj szkaplerza: szkaplerz . Jest to wyprowadzenie szkaplerza z tkaniny, który jest uważany za obiekt wielbiciela.

Skrzat dewocyjny składa się z dwóch elementów płci, które są połączone wstążkami. Pozwala to zakonnikom umieścić szkaplerz na szyi .

Nazywana jest również szkaplerzami, w końcu praktyką oddania rozwijaną dla uczczenia Virgen del Carmen . Ten rytuał składa się z siedmiu odmów Modlitwy Ojcze Nasz, Glorii Patri i Zdrowaś Maryjo.

Szkaplerz Carmen, jako przysłowie, jest częścią nawyku zakonu karmelitańskiego. Być może ten szkaplerz był źródłem reszty tkanin używanych przez inne grupy .