Z ojczyzny łacińskiej ojczyzna jest krajem ojczystym lub przybranym, związanym z człowiekiem więzami emocjonalnymi, prawnymi i / lub historycznymi. Ojczyzna może być zatem miejscem narodzin, wioską przodków lub krajem, w którym podmiot osiadł w pewnym momencie swojego życia.

Na przykład: "Mieszkam w Australii od piętnastu lat, ale moim krajem jest Kolumbia", "Anarchiści uważają się za ludzi świata i twierdzą, że nie mają ojczyzny", "żołnierz musi być gotów oddać życie za swój kraj" .

Jeśli chodzi o afektywną więź z krajem, często ojczyzna odkrywana jest w wieku dorosłym, biorąc pod uwagę, że konieczne jest wyjechać za granicę i prowadzić aktywne życie na poziomie społecznym, aby odkryć tę szczególną więź, tak trudną do opisania i uzasadnienia. kto czuje się w miejscu, w którym myślimy, że powinniśmy się urodzić.

Próbując ustalić dokładność i granice pojęcia ojczyzny, pojawiają się ideologie i poglądy polityczne, które mogą nawet ulec zmianie na przestrzeni lat. Według niektórych stanowisk kraj jest zawsze związany z państwem narodowym; Jest to to samo, co stwierdzenie, że terytorium samego narodu jest silnie powiązane ze wszystkimi wartościami tego kraju.

W innych przypadkach ojczyzna jest raczej dziedzictwem kulturowym i historycznym, dzielonym przez ludzi, którzy mogą być oddzieleni od geograficznego punktu widzenia. Tak będzie w przypadku cygańskiej ojczyzny, która nie ma fizycznego centrum.

Najbardziej symboliczne znaczenie ojczyzny pozwala na określenie tego terminu w odniesieniu do różnych grup lub grup społecznych: "Dom futbolu krzyczy o śmierci byłego bramkarza niemieckiej drużyny narodowej", "Rząd ma obowiązek ograniczenia finansowej ojczyzny aby uniknąć zyskania milionera bez inwestowania wagi w kraju " .

Kraj ojczysty nazywany jest narodem, który dał początek drugiemu, niezależnie od tego, czy jest to fizyczne miejsce, w którym się urodził, czy kraj, z którego grupa imigrantów zdobywa nowe terytorium. Również ten termin może być używany w odniesieniu do politycznych, kulturowych i historycznych relacji, które istnieją między narodami kolonizującymi i ich koloniami. Należy wspomnieć, że jest to koncepcja, która nie jest częścią codziennej mowy, ale zwykle znajduje się w kontekstach akademickich.

Jak to się dzieje w kilku regionach Ameryki Łacińskiej, powszechne jest, że termin " kraj ojczysty" zachowuje ważność przez lata, dziesięciolecia, a nawet stulecia po uzyskaniu niepodległości przez dany kraj. Na przykład w Argentynie wiele osób odnosi się do Hiszpanii w ten sposób.

W rodzinie tego terminu istnieje pojęcie patriotyzmu, sposób myślenia, który silnie łączy osobę z jej ojczyzną. Jest to wielka duma, aby być częścią terytorium (zarówno rodzimego, jak i przybranego) i jest odpowiednikiem uczucia przywiązania i podziwu dla swojej rodziny . Ważne jest, aby pamiętać, że jego użycie nie powinno mieć negatywnych konotacji, biorąc pod uwagę, że bycie patriotą nie oznacza, że ​​jest w stanie bronić ojczyzny, ale odczuwa silną więź z jej cechami kulturowymi i historią.

Przeciwko patriotyzmowi stoją dwa przeciwstawne stanowiska: z jednej strony duży odsetek ludzi odczuwa takie przywiązanie do swojego kraju, że kategorycznie wyklucza możliwość życia za granicą ; Na drugim biegunie są ci, którzy uważają, że tego rodzaju uczucia są odpowiedzialne za wojny, ksenofobię, rasizm i ludobójstwo, a także inne bolączki ludzkości. Jak zwykle, część populacji znajduje się pośród tych wizji, obojętnych na ich argumenty.