Słowo bizantyjskich greckich kárabos, które można przetłumaczyć jako "chrząszcz", zostało użyte do określenia lekkiej łodzi . Etymologiczna podróż tego terminu była rozległa, dopóki nie dotarliśmy do naszego języka jako karawela .

A zatem karawela jest lekkim żaglowcem, który ma jeden pokład i płaską rufę. Ma trzy patyki z trzema żaglami i może płynąć z prędkością około ośmiu węzłów.

Łodzie te były bardzo ważne w piętnastym i szesnastym wieku . W rzeczywistości wielu europejskich zdobywców używało karaweli w podróżach, które zabierały ich na kontynent amerykański.

Karawele oferowały wiele korzyści innym statkom tego czasu. Nie potrzebowali wioślarzy do napędu i mieli ważną ładowność: dlatego mogli przewozić duże ilości żywności w celu rozległych rejsów.

Po podboju Ameryki karawele zaczęły tracić przewagę, ponieważ powoli zaczęli wybierać inne łodzie, takie jak galeony .

Prawdopodobnie najsłynniejsze karawele w historii to te, które były częścią ekspedycji, która po raz pierwszy zabrała Krzysztofa Kolumba i jego załogę na terytorium amerykańskie. Santa Maria był największym statkiem: niektórzy historycy wątpią, czy to była karawela, czy statek. La Niña i La Pinta były innymi karawelami, które umożliwiły przejście.

Natomiast nao była łodzią wyposażoną w żagiel i pokład, który również nie wymagał wiosła do jego działania. Termin pochodzi od łacińskiego navis, który można przetłumaczyć jako "statek" i wkrótce przekroczył język galicyjsko-portugalski. Chociaż od XIV wieku do XVII, koncepcja ta była rozumiana zgodnie z powyższą definicją, później zaczęto ją używać w odniesieniu do klasy statków charakteryzującej się zamkami na rufie i dziobie, wolną burtą i trzema masztami z blokami świec.

Okrągłe karawele powstały, gdy marynarze zaczęli używać zarówno łódki, jak i łacińskiego żagla w łodzi (pierwsza jest kwadratowa, a druga trójkątna). Krótko przed tym, jak zespół odpowiedzialny za Krzysztofa Kolumba rozpoczął swą historyczną podróż, La Niña i La Pinta, do tej pory uważane za łacińskie karawele, zostały zmodyfikowane, by przekształcić je w rundy.

Nie trzeba dodawać, że pojawienie się okrągłych karaweli nie było kaprysem o charakterze stylistycznym, ale miało miejsce w celu poprawy manewrowości statków.

Na przykład, stabilny żagiel nie jest zdolny do przylgnięcia do wiatru czołowego (to jest niekorzystnego) ponad pięćdziesiąt procent, nawet jeśli statek jest dobrze wyważony, a załoga składa się z bardzo doświadczonych ludzi; w ten sam sposób ma tendencję do dryfowania karaweli. Ale wszystko to zmienia się, gdy dwa rodzaje świec są łączone, ponieważ Latina nie ma żadnego z tych dwóch problemów.

Jeśli wiatr jest sprzyjający (tzw. Wiatr rufowy ), sytuacja jest odwrotna: podczas gdy nierównomierny nacisk sprawia, że ​​bardzo trudno jest utrzymać statek na ścieżce wyznaczonej żaglowcem łacińskim, blok może korzystać z całego wiatru i umożliwiać z góry jednolitość

Była też łódź o nazwie barcusium, bardzo podobna do łacińskiej karaweli. Pracował również z żaglem, miał dwa drążki i trzy stery. Jej powstanie miało miejsce w sycylijskim mieście Ragusa, gdzie dominowało jego użycie.

W kontekście zoologii zwierzęta wodne, których nazwa naukowa to Physalia physalis, znane są jako portugalska karawela . Jest to hydrozoan należący do rzędu siphonoforów.