Pojęcie podmiotu jest często używane do określenia osoby, która w określonym kontekście nie ma nazwy ani tożsamości. Ponadto termin ten odnosi się do funkcji gramatycznej i kategorii dziedziny filozofii.

W dziedzinie języka nigdy nie jest wskazane uogólnianie lub mówienie w sposób ścisły: ewolucja i codzienna mowa zawsze powodują, że wiele cech uważanych za wulgarne lub nieprawidłowe skrada się krok po kroku na stronach "akceptowanej gramatyki ". Chociaż w szkole nie uczą nas mówić po angielsku, pomijając temat, w prawdziwym życiu, na "ulicy", sytuacja jest zupełnie inna: przygotowują nas do powiedzenia "Brzmi dobrze" (co można przetłumaczyć jako "wydaje mi się dobre"). "), Ale w końcu znaleźliśmy " Sounds good " (zauważ, że temat, to, jest pominięty w drugim przykładzie).

Widzimy, że w niektórych przypadkach język angielski akceptuje pominięcie tematu, zwłaszcza w mowie nieformalnej, ale nie oznacza to, że w większości przypadków konieczne jest sprecyzowanie tematu; W istocie, w języku angielskim obowiązkowe jest powtarzać je tyle razy, że dosłowne tłumaczenia na nasz język są często niepotrzebne i niepotrzebne. Ten cichy temat jest czymś, co możemy i powinniśmy użyć w formalnej mowie, ponieważ pomaga nam uniknąć niepotrzebnego powtarzania zaimków, co w konsekwencji zwiększa przejrzystość komunikacji.

Podobnie jak dequeísmo, queísmo i błędy koniugacji czasowników, które zabierają niektórych hiszpańskich mówców, aby umieścić "s" na końcu drugiej osoby liczby pojedynczej w prostym czasie przeszłym ("ty powiedziałeś", zamiast "powiedziałeś "Na przykład), nieużywanie milczącego przedmiotu w zalecanych przypadkach jest bardzo częstym błędem i zakłóca mowę .

Przykładem tego błędu może być następujące zdanie: "Powiedziała mi, że przyjdzie, a kiedy spytałem ją, czy jest w porządku, by zaprosić Estebana, powiedziała mi, że nie chce go widzieć . " W tym przypadku wystarczyło wymienienie zaimka "ona" na początku zdania, ponieważ w dwóch pozostałych propozycjach można to doskonale wywnioskować.