Ofiara jest pojęciem pochodzącym z języka łacińskiego ( sacrificium ) i ma kilka zastosowań. Może to być hołd lub ofiara złożona bóstwu z zamiarem płacenia daniny . W takich przypadkach ofiara obejmuje zabicie człowieka lub zwierzęcia . Na przykład: "Niektóre ludy prekolumbijskie zabijają dzieci, aby ofiarować je swoim bogom", "Lokalni mieszkańcy oddali trzy koziołki w ofierze za Pachamamę", "Od wieków ofiary ludzkie są zakazane przez prawo" .

Kiedy ofiara nie oznacza śmierci kogoś, ale dobrowolne odrzucenie pewnych czynności w pogoni za wielkim celem, termin ten nie ma negatywnego konotacji, chociaż nie oznacza to, że opisuje on łatwą decyzję; Z drugiej strony, mówienie "nie", "wolny czas", wyjście z przyjaciółmi, odpoczynek w popołudniu, z drugiej strony, studiowanie i doskonalenie się w pewnej dyscyplinie, jest tak trudne, że tylko niewielki procent światowej populacji zrób to

Z drugiej strony, można użyć tego pojęcia, by wyrzucić drugiemu człowiekowi za to, że nie sprostał szeregowi wielkich wysiłków w oczekiwany sposób. Wielu rodziców odkłada część swojego życia i interesów na bok, aby skupić się na edukacji swoich dzieci i nie akceptuje braku wdzięczności lub odmowy podążania drogą, którą dla nich zaplanowali.

Włoska mezzosopranistka Cecilia Bartoli, znana nie tylko z wirtuozowskiego głosu, ale i ze swego szczególnego repertuaru, wydała w 2009 roku płytę zatytułowaną " Sacrificium " (która, jak wskazano na początku tej definicji, jest łacińskim słowem, wywodzi "ofiarę"). Przez ponad dziesięć utworów, które składają się na ten album, z których wiele nie zostało wcześniej nagranych, Bartoli zachwyca publiczność zwinnością, która ją charakteryzuje, ale jednocześnie potępia ofiary, którym zostały poddane setki tysięcy osób. tysięcy dzieci, kastratów, aby zaspokoić pokrętne poszukiwania nowych głosów.

Neapol był miastem, w którym kastracja była najbardziej praktykowana, a działo się to przez ponad sto lat . Biorąc pod uwagę zdolności wokalne i dźwięczność kilku nielicznych kastratów, którzy stali się sławni, łatwo jest przeoczyć ofiarę, którą musiał przedstawiać taki akt okrucieństwa, zwłaszcza jeśli uznamy, że to rodzice ją poparli. Poza tym muzyka napisana dla tych błyskotliwych młodych ludzi jest niezrównana: wymaga nieskazitelnego oddechu, zwinności, która pozwala swobodnie przeskakiwać z jednego końca na drugi, z wielką szybkością, by oddać sprawiedliwość najbardziej ozdobnym fragmentom.