W naszym języku zasady akcentowania obejmują pisanie tyldy lub akcentu w określonych słowach. W ten sposób możemy rozróżnić różne sposoby wymawiania słowa. Dzięki pisowni tyldy lub akcentu, podczas czytania możemy rozróżnić terminy pisane tymi samymi literami, ale zaakcentowane na różne sposoby. Jednak nie wszystkie słowa są akcentowane, w zależności od grupy, do której należą, muszą przestrzegać reguły akcentowania.

Znany jest jako toniczna sylaba lub sylaba akcentowana do części słowa, która jest wymawiana z większym naciskiem. Zgodnie z umiejscowieniem tej sylaby w każdym słowie, można ją zaklasyfikować do kilku różnych grup słów: niskiej lub płaskiej, ostrej, esdrújulas lub sobreesdrújulas.

Poważne słowa, nazywane także paroksytonami lub płaskimi, są najczęstsze i charakteryzują się tymi wszystkimi, które są podkreślone w przedostatniej sylabie . Jak już powiedzieliśmy, nie oznacza to, że zawsze powinni nosić tyldę, która będzie zależeć od zasad akcentowania, które zobaczymy później. To, co poznaje wszystkie te słowa, to fakt, że akcent wymowy znajduje się na przedostatniej sylabie we wszystkich z nich.

Zasady akcentowania dla poważnych słów mówią, że te terminy, które nie kończą się na N, S lub samogłoska lub kończą się na S poprzedzone spółgłoską, muszą mieć akcent ortograficzny. Oto dwa przykłady:

* DRZEWO : jest poważnym słowem, ponieważ jego sylaba toniczna jest przedostatnim ( ar ). Tilda musi być napisana, ponieważ ostatnia litera jest zgodna ( L ), a jeśli spojrzymy na regułę, muszą one być akcentowane ortograficznie.

* MARZEC : jest poważnym słowem, ponieważ jego sylaba toniczna jest przedostatnim ( morze ). Nie należy pisać tyldy, ponieważ ostatnia litera jest samogłoską.

Innymi przykładami poważnych słów są: "więzienie", "arkusz", "wino", "album", "rak" i "dziewica" . Zgodnie z wymienionymi powyżej zasadami ortografii, "więzienie", "album" i "rak" noszą tyldy, ponieważ kończą się one spółgłoskami, które nie są ani N ani S. Natomiast "Hoja" i "vino" nie mają akcentu ortograficznego, ponieważ kończą się samogłoską, podczas gdy "dziewica" nie jest akcentowana tyldą, gdy kończy się na N ; Mówi się, że akcent jest prozodyczny, ponieważ nie jest napisany.

Inne rodzaje słów zgodnie z ich akcentowaniem to ostre słowa i słowa esdrújulas .

Wyjątki dotyczące akcentowania w poważnych słowach

Ważne jest jednak, aby wiedzieć, że istnieją również wyjątki . Oznacza to, że niektóre poważne słowa, które zgodnie z zasadami akcentowania nie powinny mieć akcentu ortograficznego, powinny je nosić. Tak jest w przypadku niektórych koniugacji, ponieważ zabraniają lub akcentują.

Ten wyjątek pojawia się, gdy silna lub otwarta samogłoska (a, e, o) łączy słabą lub zamkniętą samogłoskę (i, u), a tonik spada na słabszą . W tych przypadkach tylda jest zawsze zapisywana, ignorując ostatnią literę słowa. Zobaczmy przykłady:

* ZAKAZ : jak akcent jest przenoszony przez słabą samogłoskę, należy zapisać akcent.

* ACENTÚA : u jest słabą samogłoską i jak to jest wymawiane z większym naciskiem, tylda jest napisana. Jeśli zastanawiacie się, dlaczego akcentujecie, a nie ma tyldy, mówimy wam, że w tym przypadku wyraziste brzmienie słowa spada na a, co jest silną samogłoską, dlatego nie ma akcentu ortograficznego.

Ta sama zasada jest stosowana w sprzężeniu wielu czasowników; tak ryczałeś, powinieneś spać, między innymi.

Ten wyjątek, na przykład, może nam bardzo pomóc w rozróżnianiu słów takich jak mądrzy (który wie wiele rzeczy) i wiedzieli (ktoś, kto był już świadom danej rzeczy).