Hiszpańska Akademia Królewska ( RAE ) definiuje pojęcie nieciągłości jako cechy charakterystycznej tego, co nieciągłe : to znaczy, że nie jest ciągłe (jest przerwane, ma przerwę itd.).

Pojęcie nieciągłości pojawia się w różnych obszarach. W dziedzinie matematyki mówimy o nieciągłości funkcji, gdy nie jest ona ciągła w punkcie.

Dlatego funkcja nieciągła w pewnym momencie wykazuje nieciągłość. W funkcji ciągłej jego wartość zmienia się jednak stopniowo wraz ze zmianami zarejestrowanymi przez zmienną niezależną.

Istnieją dwa główne typy nieciągłości w matematyce: możliwe do uniknięcia nieciągłości i nieuniknione nieciągłości . W przypadku nieuniknionych można odróżnić gatunki pierwszego gatunku od drugiego gatunku . Z kolei nieuniknione nieciągłości drugiego gatunku mogą być skrócone, nieskończone lub asymptotyczne .

W przypadku psychologii społecznej, nieciągłość odnosi się do transformacji indywidualnego procesu poznawczego przez wpływ, jaki jednostka otrzymuje, uczestnicząc w różnych grupach wchodzących w skład społeczeństwa .

Z drugiej strony, geologia mówi o nieciągłości, aby określić granice leżące między warstwami skał o różnych gęstościach. W filozofii, ostatecznie, nieciągłość jest ideą, która jest używana do wskazania przerwania rzekomego ciągłego postępu nauki. Podczas gdy wiedza gromadzi się, społeczeństwo ustanawia to, co uważa za prawdziwe dla teraźniejszości i generuje nieciągłości i skoki wraz z każdą zmianą epoki, rekonfigurując swój dyskurs.