Termin Samarytanin powstał z aramejskiego słowa, które później przeszło na grecki, a na koniec, przed dotarciem do naszego języka, łaciną. Jego pierwsze znaczenie, zgodnie ze słownikiem Royal Spanish Academy ( RAE ), odnosi się do oryginalnego tematu Samarii .

Żydowski człowiek jechał z Jerozolimy do Jerycha, a gdy był w pełnym locie, grupa zbirów napadła na niego, zdjęła go z ubrań, pobiła i prawie odebrała mu życie. W tym samym czasie ksiądz przeszedł przez ten obszar i zobaczył ofiarę ataku, prawie martwą; Postanowił jednak iść dalej, jakby nie zauważył jego obecności. Podobnie działał Lewita, ignorując potrzeby biedaka.

Później przeszedł człowiek z Samarii, miasto, które Żydzi pogardzali; widząc człowieka w niebezpieczeństwie, nie wahaj się wyciągnąć ręki. Po pierwsze zebrał niezbędne elementy do oczyszczenia ran i bandażowania; Potem położył go na osiołku i zaprowadził do miejsca, w którym spędzili noc. Przed wyjazdem Samarytanin podarował pieniądze właścicielowi tego miejsca i poprosił go o zajęcie się Żydem; Ponadto, błagał go, by nie marnował wydatków, jeśli przekroczy kwotę początkowej płatności, ponieważ pokryje je następnym razem, gdy zostaną zauważeni.

Kontekst paraboli

W Ewangelii Łukasza (konkretnie w 10: 25-25) powiedziano, że ekspert żydowski zbliżył się do Jezusa i zapytał go, który był najważniejszy z praw Mojżesza. Do tego Jezus odpowiedział, że to on nauczył miłować Pana sercem, duszą, umysłem i całą siłą, a także miłować bliźniego jak siebie samego .

Następnie, ekspert prawny zapytał, jak się dowiedzieć, kim jest jego sąsiad, a Jezus zdecydował się opowiedzieć mu poprzednią historię, aby zrozumiał ją dla siebie. Pod koniec narracji Jezus powiedział pierwszemu, aby wziął przykład Dobrego Samarytanina.