Etymologiczne pochodzenie jest pierwszą rzeczą, którą odkrywamy przed słowem, które mamy przed sobą. W szczególności możemy ustalić, że astrolabium pochodzi z języka greckiego, dokładnie z "astrolabium", który jest instrumentem używanym do pomiaru gwiazd i wysokości Słońca.
Dokładnie, jest to wynikiem sumy dwóch terminów wspomnianego języka:
- Rzeczownik "aster", który jest odpowiednikiem "gwiazdy".
- Nazwa "lambion", która jest synonimem "uchwyt".

Termin astrolabium odnosi się do urządzenia używanego w dziedzinie astronomii do sprawdzania położenia gwiazd . Dzięki astrolabium można było wskazać wysokość i pozycję gwiazd na niebie.

Astronomowie i marynarze używali między innymi astrolabów do znajdowania gwiazd i analizowania ich przemieszczania się: w ten sposób mogli uzyskać informacje o czasie i szerokości geograficznej, a nawet ustalić pomiary odległości.

Astrolabium było najczęściej używanym instrumentem nawigacyjnym od kilku stuleci. Rozwój technologiczny, krok po kroku, sprawił, że stracił przewagę. Obecnie istnieją znacznie bardziej zaawansowane narzędzia, które oferują informacje z większą precyzją.

W szczególności możemy ustalić, że astrolabium stało się podstawowym narzędziem nawigatorów przez wiele stuleci. Było to do około 1750 roku, kiedy pojawił się sekstans na scenie. I to właśnie ta ostatnia miała większą precyzję, dlatego była używana nie tylko w wyżej wspomnianym sektorze morskim, ale także poza nim oraz w innych obszarach, takich jak powietrze.

Chociaż prawdą jest, że nie ma konkretnych danych, które określają nazwisko wynalazcy astrolabium, wszystkie teorie wskazują, że jest to nikt inny niż grecki matematyk Ptolemeusz (100 - 170). Liczba jest bardzo ważna dla jego studiów i postępów w dziedzinach takich jak astrologia, podczas tworzenia horoskopów, a także w geografii i optyki, wśród innych sektorów.

Nie należy jednak zapominać, że uważa się, że inne ważne osobistości rozwinęły i udoskonaliły ten oryginał, jak miało to miejsce w przypadku Hypatia z Aleksandrii i jej ojca, astronoma Theona.

Istniały jednak różne typy astrolabów. Astrolabia planisferyczne mogą na przykład reprezentować gwiazdy w jednej szerokości geograficznej. W przeciwieństwie do tego, uniwersalne astrolaby miały zdolność wykonywania reprezentacji we wszystkich istniejących szerokościach geograficznych.

Działanie astrolabium opiera się na sferze niebieskiej : sferę idealnego typu, która jest współśrodkowa z kulą ziemską i gdzie, jak widać, poruszają się gwiazdy. Przyrząd umożliwia narysowanie projekcji stereograficznej, która polega na graficznym przedstawieniu powierzchni kuli w płaszczyźnie.

Astrolabium składa się z płyty głównej (kółka z podziałką) z igłą, która wskazuje na gwiazdy . Skala na krawędzi okręgu może pokazywać stopnie i czas. W sektorze przewodzenia znajdują się dwa dyski, jeden o współrzędnych odpowiadających szerokości geograficznej, a drugi obraca się i reprezentuje położenie Księżyca, Słońca i innych gwiazd.