Słowo języka pelvi ( dēwān ), które można przetłumaczyć jako "plik", zmieniło się na klasyczny arabski jako dīwān, a następnie na latynoski arabski jako addiwán . Etymologiczna ewolucja tego terminu spowodowała, że ​​w naszym języku w obyczajach .

Jednak każda korzyść, jaką dany kraj może uzyskać dzięki temu procesowi kontroli celnej, jest sfrustrowana, gdy przemyt wchodzi w grę, praktyka przestępcza, która była w naszej kulturze od wieków i która obejmuje zmuszanie do wjazdu niektórych przedmiotów. - albo tych, których odprawy celnej nie przepuszczą, ani żadnej innej, w celu niepłacenia podatków i sprzedaży ich poza prawem.

Pominięcie zapłaty podatków jest znane jako oszustwo celne i zwykle idzie w parze z przemytem, ​​chociaż czasami oszustwo jest praktykowane tylko. Najważniejsze jest to, że obaj zagrażają stabilności i bezpieczeństwu kraju, zarówno pod względem gospodarczym, jak i społecznym.

Kiedy organizacja mafijna zdoła ominąć swoje zobowiązania wobec organów celnych w zakresie transportu określonych towarów, ma możliwość sprzedania jej po niższej cenie niż obecna na lokalnym rynku; W ten sposób społeczeństwo zaczyna konsumować najtańszą opcję, w rękach ludzi, którzy nie przyczyniają się do rozwoju kraju i ignorują przyzwoitych kupców . Jest to normalne w wielu częściach świata, obejmujące produkty od chleba po odzież i zabawki.

Powracając do źródła słowa "obyczaj", możemy powiedzieć, że językiem Pelviego jest język irański lub środkowo-perski, szczególnie używany w czasach Imperium Sassanowskiego, który istniał od 226 do 651. Pierwotne imię, w samym języku, jest to pahlawīg i można je przetłumaczyć jako "poród", to znaczy "pochodzący z Partii, regionu starożytnego kontynentu azjatyckiego"; w nowoczesnym perskim stał się pahlavi, a kiedy przyszedł do francuskiego, w pehlvi .