Oświadczenie jest pojęciem z różnych zakresów. W dziedzinie prawa termin ten odnosi się do nakazu lub oświadczenia wydanego przez sąd, sędziego lub podmiot odpowiedzialny za osądzanie.
Najczęstsze zastosowanie tej koncepcji wiąże się jednak z buntem lub insurektem, który kieruje przywódcą wojskowym przeciwko rządowi . W przeciwieństwie do tradycyjnego zamachu stanu, który polega na szybkim przeprowadzeniu zbrojnej akcji, oświadczenie rozpoczyna się od publicznej deklaracji .
Kiedy przywódca armii wydaje oświadczenie, to co robi, ogłasza społeczeństwu swój sprzeciw wobec władz. Oczywiście, przed ogłoszeniem, wojsko będzie miało już zgromadzone testamenty, które pozwolą mu stworzyć grupę zdolną wywierać realną presję na władzę .
Oczekuje się, że z oświadczenia dołączą inne siły zbrojne i różne sektory społeczne. W przypadku osiągnięcia koniecznych zrostów, oświadczenie zwykle prowadzi do wniosku o rezygnację władców.
Jeśli orzeczenie nie powiedzie się, aby uzyskać wsparcie, uznaje się, że nie powiodło się . Żołnierz, który podniósł głos, musi więc pójść na wygnanie lub poddać się sprawiedliwości, niezdolny do dalszego urzędowania, ponieważ nie jest lojalny wobec władz.
Istnieje wiele przykładów wypowiedzi w całej historii . W 1821 r. Hiszpański wojskowy Rafael de Riego wydał oświadczenie o przywróceniu konstytucji Kadyks, znanej jako La Pepa .
W Sevillian miasto Cabezas de San Juan było tam, gdzie ta postać wykonała powyższe oświadczenie, które stało się jasne, że był przeciwny postaci króla obowiązującej w tym czasie, Fernando VII. I uważał, że nie tylko podporządkował sobie ludność, która musiała płacić bardzo wysokie podatki, ale także nakazała walczyć z hiszpańskimi żołnierzami przeciwko Ameryce, powodując śmierć ich tysięcy.
Ta akcja popełniona przez Riego miała na celu zakończenie okresu znanego jako Absolutist Sexenio i początek fazy liberalnej, która została nazwana Liberalnym Triennium, która miała miejsce w latach 1820-1823.
W ten sam sposób w Hiszpanii pojawiła się kolejna istotna kolejna wypowiedź Primo de Rivera, która odbyła się 13 września 1923 r. To zamanifestowało się przeciwko ustalonemu porządkowi konstytucyjnemu i zdecydowało, że konieczne jest, aby władza polityczna upadła wojsko jak on. Pozycja króla Alfonsa XIII polegała na udzieleniu zgody na ten zamach stanu, który pozwolił wspomnianemu generałowi kapitanowi na uruchomienie dyktatury od tego momentu, która trwała siedem lat.
Wokół przyczyny ogłoszenia tego wojska jest wiele opinii. Są więc tacy, którzy uważają, że było to spowodowane konfliktami społecznymi i coraz bardziej istotną rolą króla. Są jednak inni historycy, którzy uważają, że przeprowadzono go w celu zapobieżenia demokratyzacji reżimu i panującego systemu politycznego.
Trzydzieści lat później w Argentynie ogłoszono Justo José de Urquiza . Ten generał przyjął rezygnację, którą co roku przedstawiał Juan Manuel de Rosas, by kierować stosunkami zewnętrznymi Konfederacji Argentyńskiej, przekonany, że nie zaakceptują jej. W 1851 r. Urquiza zatwierdziła jednak rezygnację i sfinalizowała swoje historyczne oświadczenie.