Słowo lee pochodzi od dwóch łacińskich słów: subtus (tłumaczone jako "poniżej" ) i ventus (co oznacza "wiatr" ). Termin ten używany jest w kontekście morskim do oznaczenia przeciwnego sektora, w którym wieje wiatr w stosunku do pewnego punktu.

Pojęcie zawietrznej jest zatem przeciwne idei nawietrznej, czyli obszaru lub obszaru, w którym wiatr wchodzi w odniesieniu do określonego miejsca.

Klimatologia i geografia fizyczna zwykle wykorzystują ideę zawietrznej, aby wskazać na sens wyznaczony przez przeważające wiatry. Żeglarze wspomniani jako zawietrzni po przeciwnej stronie, gdzie wiatr uderza w łódź.

Przyjmując środek żaglówki jako punkt odniesienia, jeżeli wiatr powieje w kierunku południowym, to lee będzie regionem położonym na południe od statku, za żaglem iz tego powodu chronionym przed wiatrem. Z drugiej strony wiatr będzie na północy, przed żaglem, dokładnie w twarz, gdzie uderzy wiatr.

Należy zauważyć, że wiatry nawietrzne są uważane za łatwiejsze do manewrowania. Dlatego łodzie zawietrzne mają prawo nad łodziami nawietrznymi, gdy przechodzą przez środek nawigacji zgodnie z międzynarodowymi przepisami.

W przypadku okrętów wojennych pojęcia te są bardzo ważne, ponieważ kiedy wieją silne wiatry, niemożliwe jest utrzymanie równowagi między statkami, ponieważ będą one skłaniać się w pewnym kierunku. Kto znajduje się na zawietrznej będzie biec z niekorzyścią, ponieważ ich hełmy będą wystawione na oczach wrogów, a ponadto będą miały większe ryzyko zalania wodą i zanurzenia się bez możliwości zrobienia czegokolwiek.

Z drugiej strony, ci, którzy płyną na wiatr, będą mieli większy poziom kontroli nad statkiem, który z kolei będzie bardziej chroniony przed atakami i będzie mógł łatwo wycofać się w razie potrzeby.

Życie nawigatorów jest bardzo szczególne i jest ogólnie podsumowane w "ciężkim" przez tych, którzy nie doświadczyli tego w swoim własnym ciele. Z jednej strony prawdą jest, że brak kontaktu z lądem przez dłuższy okres czasu wywołuje u wielu osób traumę i może generować odczucia, takie jak głębokie zamieszanie, a nawet depresja. Jest to jednak bardzo bogata kultura, która w najlepszym przypadku pociąga za sobą ogromną odpowiedzialność i zdolność organizacyjną, biorąc pod uwagę ewidentny niedobór zasobów, które istnieją w środku oceanu.

Głęboka znajomość wiatru i wszystkie związane z nim koncepcje są niezbędne przy podejmowaniu poważnej podróży. W przeciwieństwie do podróży przebytej przez samochód, którą można zaplanować na podstawie dostępnych tras i której jedyną przeszkodą może być korek lub teren, który jest czasowo zamknięty z powodu remontów, morze stanowi znacznie większe i nieprzewidywalne wyzwania, a nie zawsze najbardziej oczywista ścieżka jest najlepsza.

Kiedy grupa idzie na polowanie, łowcy starają się być na zawietrznej w stosunku do swojej ofiary. W ten sposób zapach ludzi nie dotrze do ofiary, którą można czaić bez odkrycia. Zwierzęta drapieżne stosują tę samą logikę i próbują znaleźć się w pozycji zawietrznej w stosunku do swojej ofiary.

Z drugiej strony Wyspy Podwietrzne to grupa wysp położonych na Małych Antylach, które są podzielone między Wenezuelę i Holandię . Wśród wenezuelskich Wysp Podwietrznych, Margarity, archipelagu Los Roques i Cayo Herradura można wymienić. Z drugiej strony Holandia sprawuje kontrolę nad Wyspami Podwietrznymi, takimi jak Aruba i Curaçao .