Z łacińskiego abstractio abstrakcja pojęcia związana jest z abstrakcją czasownika (aby oddzielić właściwości obiektu poprzez operację mentalną, aby przestać zwracać uwagę na rozsądny świat, aby skupić się na myśli). Abstrakcja to zatem niektóre z tych działań lub ich skutków.

Dla filozofii abstrakcja jest działaniem mózgu, które pozwala wyodrębnić, na poziomie koncepcyjnym, pewną jakość czegoś z zamiarem oddania się refleksji nad nim bez uwzględnienia pozostałych właściwości danego obiektu.

Kiedy, dzięki tym myślom lub działaniu porównywania różnych rzeczy, zauważa się, że wyizolowana jakość jest wspólna dla kilku, mówi się, że przedmiot poddany abstrakcji jest uniwersalny . Dyscypliną, która jest poświęcona badaniu istnienia lub braku uniwersaliów oddzielonych od ich odbicia, jest metafizyka .

Zjawisko to znane jest jako sztuka abstrakcyjna, natomiast styl, który nie próbuje reprodukować form natury lub innych modeli, koncentruje się na charakterystyce struktury, kształtu i kolorów samego dzieła. Styl ten rozwinął się jako rodzaj opozycji do realizmu i fotografii.

W ramach sztuki abstrakcyjnej można wyróżnić Abstrakcyjny Ekspresjonizm, ruch malarski, który miał swój początek w latach 40. w Stanach Zjednoczonych. Wśród jego głównych cech można zauważyć jego preferencje dla oleju (a nie dla płótna) i dla dużych formatów.

W sztuce abstrakcja pojawiła się w XX wieku, aby rozpocząć nowy trend, w którym badane są nowe formy . Do tej pory dzieła sztuki naśladowały przyrodę, jej krajobrazy, ludzi i przedmioty, które ją zamieszkują; sądzono, że im bardziej obraz przypomina rzeczywistość, tym doskonalszy. Malarstwo abstrakcyjne opiera się na elementach natury, ale nie jest rządzone żadną regułą; artysta manifestuje swój wewnętrzny świat, a sztuka staje się absolutnie subiektywna . W tym okresie sztuka charakteryzuje się przekazywaniem uczuć, używając mieszaniny kolorów bez ograniczeń iw ten sam sposób formy geometryczne, słowem, sztuka jest wyzwolona.

W 1964 pojawia się w Stanach Zjednoczonych abstrakcja postpictorian, jako następca abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Pierwszym, który wymienił to określenie, był Clement Greenberg, by opisać styl artystyczny, który odrzucił gesty i jednolicie zastosowany kolor, ale bez pragnienia przekazania a priori wiadomości. Ponadto malowanie zajmowało bardzo duże powierzchnie i nie powinno być usprawiedliwione przez idee czy uczucia, było to jego własne uzasadnienie. Z tego nurtu wyłaniał się później minimalizm, który poszukiwał formalnego i chromatycznego podejścia bardziej podstawowego niż poprzednie trendy.

Różne poziomy abstrakcji

Jeśli chodzi o abstrakcję jako zdolność rozumowania, to właśnie to pozwala oddzielić przedmioty w części i zrozumieć podstawy każdego z nich. Według Jacquesa Maritaina, aby zrozumieć podstawy nauk spekulacyjnych, konieczne jest zbadanie dziedziny nauk w ich hierarchii i podziałach, które mogą być zróżnicowane w zależności od stopnia zrozumiałości (tego, co można zrozumieć), które posiadają w sobie. przedmioty wiedzy.

Ze swej strony św. Tomasz z Akwinu był przekonany, że zrozumiałość rozwija się równolegle z niematerialnością i dlatego rzeczy o charakterze materialnym są bardziej zrozumiałe niż rzeczy duchowe; pomimo to wyższe kwestie wiedzy mają związek z wiedzą duchową .

Abstrakcja to proces, który rozwija się na trzech poziomach:

Abstrakcja pierwszego stopnia : Jest znana jako formalna abstrakcja. Pozwala poznać mobilną i wrażliwą materię, która tworzy abstrakcyjne obiekty i uchwycić je w szerokim zakresie. Na tym poziomie inteligencja rozumie istotę przedmiotu, jego materię (z rzadkimi wyjątkami wszystkie rzeczy formowane są przez materię). W starożytności ta część procesu nazywana była fizyką, czyli fizyką .

Abstrakcja drugiego stopnia : znana jako abstrakcja rozumnej materii . Przeanalizuj liczbę, ilość lub rozszerzenie materiału, który tworzy obiekt; jest to wyimaginowane i konieczne, aby zrozumieć działanie obiektu. Różnica między tym stopniem a pierwszym znajduje się w niematerialności tego drugiego. Jest to świat rozszerzenia i jest rozwiązywany poprzez liczby, to znaczy matematykę .

Abstrakcja trzeciego stopnia : Znana jako abstrakcja wszelkiej materii, ta, która jest oddzielona od materii i liczbowa w obiekcie. Ten poziom mówi o "byciu jako takim", czyli o świecie Bycia i rzeczywistości, które nie są materialne, takie jak duch. Można powiedzieć, że ta istota korzysta z materii i jej jakości liczbowych, aby się zamanifestować i że ten aspekt esencji można zrozumieć tylko za pomocą metafizyki .