Element pseudo- kompozycyjny jest używany w odniesieniu do tego, co jest kopią, imitacją lub fałszowaniem, a zatem nie jest oryginalny . Słowo, z drugiej strony, jest częścią wyrażenia, które ma określoną funkcjonalność i jest ograniczone przez akcenty i pauzy.

Pojęcie pseudowordu jest używane do nazwania fragmentu dyskursywnego, który nie ma znaczenia . Jest to grupa liter, która nie stanowi słowa, a zatem nie pozwala na reprezentowanie idei lub koncepcji .

Główną cechą pseudonimów jest to, że wyglądają one jak prawdziwe słowa, ponieważ można je wymawiać i prezentować cechy nawykowego używania w danym języku . Jednak w szczególności pseudo-literom brakuje znaczenia leksykalnego.

"Sutapola" jest przykładem pseudogłosu . Jeśli zajrzymy do słownika Royal Spanish Academy (RAE), zobaczymy, że nie ma takiego słowa. Jednak ze względu na fonetykę i kombinację liter, które zawiera, może być częścią naszego języka. Można nawet wyobrazić sobie znaczenie i użyć tego pseudogordu w zdaniach: "Jestem małą sutapolą, lepiej odpocznę chwilę", "Chłopiec wziął sutapolę i opuścił pokój" .

Natomiast inne przypadkowe kombinacje liter nie stanowią pseudo-słów. "Rxtrjsspwmn" nie jest pseudonimem, ponieważ nie naśladuje słów, których używamy w języku hiszpańskim: brakuje samogłosek, nie można się wymówić itd. W związku z tym nie można wymyślić żadnego logicznego lub prawdopodobnego zdania, które obejmuje "rxtrjsspwmn" .

W dziedzinie edukacji czasem uciekamy się do gier z pseudonimami, których wyraźnym celem jest nie tylko zabawianie dzieci, ale także dobra zabawa z językiem, nabycie szybkości i sprawności umysłowej, zwiększenie słownictwa i praca ze słownictwem w ogóle.,

Jednym ze sposobów, w jaki muszą używać pseudogłosów w klasie, jest rywalizacja z nimi. W szczególności nauczyciel, który robi, umieszcza na tablicy szereg pseudonimów, które wydają się nie mieć żadnego znaczenia ani znaczenia. Jednak tak jest, ponieważ jeśli litery są uporządkowane poprawnie, prawdziwe słowo może zostać uformowane z własnym znaczeniem. W ten sposób studenci, którzy najpierw zgadują, wygrywają.

Konkretnie, przykładem może być, umieścić na pokładzie pseudoadresów, takich jak docabillo, folígrabo lub caremalo. Te muszą zostać rozwiązane przez dzieci, które będą musiały odkryć, że po nich są prawdziwe słowa, takie jak kanapka, długopis czy słodycze.

Możesz także bawić się z dziećmi tworzącymi inne pseudonimy, które nie istnieją, ale przychodzą pamiętać inne, które są prawdziwe. W ten sposób będziesz musiał szybko odgadnąć, które terminy naprawdę przypominają. Przykładami mogą być pompy, paperela, espimacias, pelícono lub raciador.

Przed pojawieniem się tych propozycji uczniowie będą musieli wykazać, że przypominają one strażaków, kosze na śmieci, szpinak, pelikan lub grzejnik, odpowiednio. Jednak w tych przypadkach zawsze może być więcej niż jedna alternatywa dla danego pseudo słowa.