Aby poznać znaczenie terminu "pożądliwość", należy przede wszystkim odkryć jego etymologiczne pochodzenie. W tym przypadku możemy stwierdzić, że wywodzi się z kultu "concupiscentia", co można przetłumaczyć jako "ambicja" lub "chciwość". Kult, który z kolei wywodzi się z czasownika "concupiscere", co jest synonimem "pożądania w mocny sposób".

Pojęcie to wiąże się z moralnością i nawiązuje do przesadnego pragnienia zaspokajania ziemskich pragnień, z dala od duchowego lub głębokiego.

Idea pożądliwości pojawia się często w dziedzinie religii . Dla chrześcijan, pożądanie jest dane przez pragnienia, które nie podobają się Bogu. Istota ludzka, od grzechu pierworodnego, miałaby skłonność do działania w sposób daleki od boskiego mandatu: dlatego, aby zbliżyć się do Boga, konieczne jest kontrolowanie pożądliwości.

Można powiedzieć, że pożądliwość jest nadmiernym pragnieniem cielesnej satysfakcji . Ten apetyt, zwykle związany z seksem, jest przeciwny do racjonalnego. Pożądliwe zaspokojenie zmysłów, podczas gdy rozum, jak powiadają chrześcijanie, musi być podporządkowany Bogu .

Możemy ustalić, że choć kojarzy się przede wszystkim z cielesnymi, seksualnymi pragnieniami, pożądaniem jest również niekontrolowane pragnienie posiadania dóbr ziemskich.

W skrócie, skłonność do ponoszenia grzechu jest skrótem. Ważne jest, aby pamiętać, że w chrześcijańskiej moralności, wolne korzystanie z seksualności jest potępione. Dlatego współczucie jest grzeszne i sprzeciwia się Bogu. Wewnętrzne impulsy, w tym kontekście, muszą być traktowane w sposób racjonalny i rozważny, aby nie zboczyć ze ścieżki Boga, utrzymują chrześcijanie.

Teologia wskazuje, że pożądliwość nie jest grzechem sama w sobie, ale jest źródłem grzesznego czynu. Pożądliwość, zrodzona w grzechu pierworodnym, jest pokusą działania w niewłaściwy sposób. Jeśli człowiek jest zepsuty i popada w pokuszenie, podporządkowuje się złu, zawsze zgodnie z moralnością chrześcijaństwa.

Oprócz wszystkich powyższych, nie możemy ignorować faktu, że zasadniczo mówi się o dwóch rodzajach pożądliwości w sposób fundamentalny.
Tak więc, z jednej strony, istnieje obecna pożądliwość, która odnosi się do tego, czym są nieposłuszne pragnienia. Z drugiej strony znajduje się nawykowa pożądliwość. Pod tym terminem jest tendencja do odczuwania tych pragnień.

W dziedzinie religii ustalono, że każda osoba może przezwyciężyć niepowstrzymane pragnienie, które reaguje na imię pożądliwości. W tym konkretnym przypadku konieczne jest wskazanie, że można wskazać, że można uniknąć popadnięcia w niego, gdy osoba ma pragnienie w swoim sercu, aby zadowolić Boga bardziej niż siebie samego. Jeśli tak, to będzie w stanie utrzymać się na uboczu, jaka jest pożądliwość, która w religii stała się protagonistą różnych opowieści i fragmentów. W szczególności krążyły wokół niej od przypadku Evy i węża do spisu Dawida.