Określenie rozszczepienie, które pochodzi od łacińskiego słowa fissio, ma kilka zastosowań. Pierwsze znaczenie wspomnianej przez Royal Spanish Academy ( RAE ) w słowniku odnosi się do przerwy, secesji lub podziału .

Wszystko zaczęło się w 1938 roku, kiedy Fritz Strassmann i Otto Hahn, dwóch chemików i badaczy pochodzenia niemieckiego, odkryli rozszczepienie jądrowe, korzystając z wyników pracy, którą Hahn przeprowadził z austriacką fizyką Lise Meitner . Należy zauważyć, że odkrycie to otrzymało Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii od Hahna w 1944 r., Ponieważ jest ważną częścią fizyki jądrowej i chemii .

Chociaż można powiedzieć, że rozszczepienie zachodzi, gdy radioaktywna substancja rozpada się i że zwykle zaczyna się w najprostszy możliwy sposób, poprzez indukcję przez absorpcję swobodnego neutronu, możliwe jest również uruchomienie innych składników w kierunku jądra rozszczepialnego w celu indukcji to zjawisko . Wysokoenergetyczne fotony, jądra i protony należą do rzeczy, które można wykorzystać podczas bombardowania.

Chociaż nie jest to powszechne, rozszczepienie jądrowe jądra rozszczepialnego może odbywać się spontanicznie, bez wprowadzania neutronów . Kolejnym interesującym faktem jest to, że ciężar elementu jest wprost proporcjonalny do łatwości indukcji.

Dla wszystkich pierwiastków, które ważą więcej niż żelazo, rozszczepienie generuje energię, podczas gdy dla lżejszych konieczne jest zapewnienie im energii. Odwrotnie jest w reakcji jądrowej fuzji.