Greckie słowo drákōn przyszło do łaciny jako draco, które w naszym języku stało się smokiem . Termin ten odnosi się do fantastycznego stworzenia z ciałem gada i skrzydłami, które charakteryzuje się dzikością i zdolnością do wydalenia ognia przez usta.

W całej historii wiele kultur nawiązywało do smoków, zamieniając ich w bohaterów mitów, legend i opowieści. Cechy przypisane tym istotom różnią się w zależności od regionu: podczas gdy w świecie zachodnim są zwykle uskrzydlone, w miastach wschodnich zwykle brakuje im skrzydeł.

Smoki mogą być przedstawiane jako agresywne potwory, które napotykają bohaterów lub bogów, ale także jako strażnicy, którzy są odpowiedzialni za ochronę pewnych miejsc lub skarbów.

Walijski smok, w kolorze czerwonym, jest jednym z najbardziej znanych. Obecny na fladze państwa europejskiego legenda mówi, że czerwonemu smokowi udało się pokonać białego smoka, symbol zła.

W literaturze można również znaleźć obecność smoków. JRR Tolkien, w "Hobbicie", zawiera Smauga, smoka, którego muszą pokonać Bilbo Baggins i krasnoludy w celu odzyskania skarbu.

Ważne jest, aby wspomnieć, że poza mitologią prawdziwe zwierzę nazywa się smokiem: jest to gatunek należący do rzędu jaszczurek. Według słownika Royal Spanish Academy ( RAE ) smok mierzy około dwudziestu centymetrów i żyje w drzewach tropikalnych regionów Azji.

Smok Komodo, w końcu, jest pospolitą nazwą gatunku Varanus komodoensis . Ta jaszczurka może mierzyć do trzech metrów i ważyć około siedemdziesiąt kilogramów.