Określenie ileum pochodzi od greckiego eiléōn, z kolei pochodzi od eileîn (co można przetłumaczyć jako "twist" ). Sektor jelita cienkiego, który rozciąga się między końcem jelita czczego a początkiem jelita ślepego nazywa się jelita krętego.

U ssaków, jelito jest przewodem, który należy do układu trawiennego . Znajduje się obok żołądka, jest złożony i zawiera gruczoły w ścianach, które wydzielają sok z jelit.

Część o najmniejszej średnicy nazywa się jelito cienkie, które z kolei dzieli się na trzy części: dwunastnicę, jelita czcze i jelito kręte . Dwunastnica to górna część połączona z żołądkiem. W międzyczasie czapla jelita jest pośrodku, podczas gdy jelito kręte jest trzecią porcją.

Kiedy kończy się jelita czcze, rozpoczyna się odcinek jelita krętego, kończący się w kątnicy (pierwszy sektor jelita grubego), z którego jest oddzielony przez zastawkę krętniczo-kątniczą. Z kolei jelita grubego zawierają okrężnicę, odbytnicę i kanał odbytu, który jest otworem przewodu pokarmowego, przez który wydalany jest kał.

W odniesieniu do jelita krętego przyczynia się on do przetwarzania składników pokarmowych poprzez wchłanianie, wydzielanie i aktywność ruchową. Wiele soli żółciowych i witamina B12 są wchłaniane przez jelita krętego.

Należy zauważyć, że zgodnie ze słownikiem Royal Spanish Academy ( RAE ), ileum może być również używany jako synonim dla kości biodrowej : kości, która u dorosłych łączy się z kością biodrową i kulszem w biodrze, tworząc kość innominującą,