Jeśli przeanalizujemy etymologię konfabulacji, przejdziemy do confabulatio, łacińskiego słowa. Konfabulacja jest aktem i wynikiem konspiracji lub konspiracji .

Z drugiej strony, czasownik nieokreślony może być użyty do nazwania akcji wymawiania kłamstw lub bajek lub do zawarcia porozumienia w sprawie opracowania nielegalnego planu . Na przykład: "To spisek! Nie pozwolę ci zepsuć mojego imienia fałszem ", " Prezydent odkrył spisek kilku urzędników, którzy chcieli zdestabilizować jego rząd ", " Emeryt był ofiarą konspiracji i stracił wszystkie swoje oszczędności " .

Konspiracja może polegać zatem na szerzeniu kłamstw w celu krzywdzenia kogoś. Warto zauważyć, że termin ten jest używany w obraźliwym znaczeniu: osoba zwykle nie przyznaje, że dokonał spisku, ale zazwyczaj oskarża kogoś innego o to, że to zrobił.

Podczas studiowania etymologii pojęcia " confabulari " możemy znaleźć czasownik confabulari z łaciny, który tłumaczy się jako "rozmowę pomiędzy dwiema lub więcej osobami i zestawić plan", ale odnosi się także do "opowiadania historii między dwiema lub więcej osobami "

Chociaż na pierwszy rzut oka to ostatnie znaczenie może wydawać się dziwne, naturalnie wynika ono z leksykalnych składników słowa confabulari : prefiks konotuje konotację "wszystko razem", podczas gdy czasownik, do którego się modyfikuje ( fabulari ), może być tłumaczyć jako "powiedz bajki, rozmawiaj".

Przypuśćmy, że w mediach danego kraju zaczną być publikowane donosy i oskarżenia dotyczące gubernatora prowincji. Ta sytuacja zagraża wizerunkowi lidera. W obronie gubernator, o którym mowa, zapewnia, że ​​jest ofiarą spisku ze strony opozycji: według jego słów zarzuty są fałszywe, a zarzuty oparte są na kłamstwie. Według gubernatora, wszystko jest zgodne z intencją przeciwników, aby przystąpić do władzy.

Konfabulacje mogą być również sojuszami pomiędzy różnymi osobami w celu przeprowadzenia nielegalnej, nielegalnej lub nieetycznej działalności . Jeśli trzech współpracowników zgodzi się stawić przed swoim szefem oskarżenie innego pracownika o bycie nieskutecznym i problematycznym tylko dlatego, że go nie lubią, można powiedzieć, że prowadzą spisek.

W tym ostatnim przykładzie możemy docenić ten niuans "wspólnego planu", który jest szczegółowo opisany w etymologii pojęcia: prefiks con daje nam ideę pracy grupowej, działania kilku osób w pogoni za fabułą w tym przypadku ma na celu wyrządzenie szkody osobie trzeciej poprzez ujawnienie fałszywej historii, "bajki".

W dziedzinie psychiatrii spisek jest używany do opisania zjawiska charakteryzującego się wynalezieniem pewnych doświadczeń, z którymi podmiot wypełnia puste miejsca w swojej pamięci . Ważne jest, aby podkreślić, że dana osoba nie jest świadoma, że ​​te wspomnienia są fałszywe, że nigdy nie miały miejsca w rzeczywistości, a on z pełną swobodą przekazuje je innym, choć bardzo szybko zapomina o nich i wynajduje nowe.

Przewlekły alkoholizm i niektóre organiczne zespoły mózgowe często prowadzą do pojawienia się konfabulacji. Często zdarza się, że obserwujemy takie zachowanie u osób, które cierpią na te zaburzenia, kiedy mówią nam o swoich rzekomych planach (rzeczy, o których wiemy, że nie zrobią, głównie dlatego, że ich choroba na to nie pozwala) lub rzeczy, które zrobiły poprzedniego dnia, na przykład.

Ważne jest, aby nie mylić tej koncepcji z opowiadaniem historii : chociaż oba zbiegają się w fabularyzację opowieści i ich późniejsze ujawnienie, fikcyjny podmiot jest świadomy swoich kłamstw .