Pojęcie alpaki ma różne znaczenia zgodnie z jej etymologicznym korzeniem. Kiedy termin ten pochodzi od allara -paka, odnosi się do zwierzęcia pochodzącego z kontynentu amerykańskiego, którego włosy są wysoko cenione za produkcję różnych wyrobów tekstylnych.

Z naukowego imienia Vicugna pacos, alpaka jest ssakiem należącym do grupy artiodactyli, ponieważ podtrzymują co najmniej dwa palce na ziemi. Z kolei alpaki są częścią rodziny wielbłądowatych, a dokładniej plemienia Lamini (podobnie jak lamy, vicuñas i guanako).

Alpaka żyje w regionie andyjskim, szczególnie w Puna i innych wysokich płaskowyżach. Najwięcej okazów znajduje się w Peru, chociaż alpaki można znaleźć również w niektórych regionach Chile, Boliwii, Argentyny i Ekwadoru .

Podobnie jak wielbłądy i lamy, alpaki plują, gdy chcą się bronić lub jako mechanizm agresji. Zwierzęta te mogą mierzyć około jednego metra i ważą do siedemdziesięciu kilogramów. Jeśli chodzi o tekstylne użycie jego włosów, to używa się go między innymi do produkcji szali, poncha i kocy.

Cechy, które można zobaczyć na zewnątrz w jego włóknie, umożliwiają odróżnienie dwóch ras : huacaya, w której wzrost włókna zachodzi prostopadle do jego ciała, z gąbczastym wyglądem i stosunkowo krótkimi bezpiecznikami; suri, którego włókno rośnie równolegle do ciała, z lokami na całej jego powierzchni, które są jasne i jedwabiste.

Z kolei alpaka to nazwa nadana stopowi utworzonemu z niklu, miedzi i cynku . Ze względu na swoją jasność i tonację, alpaka jest podobna do srebra i jest używana do produkcji monet, narzędzi chirurgicznych, elementów do instrumentów muzycznych i biżuterii ( biżuteria ). Zgodnie z jego składem możliwe jest rozróżnienie alpak o różnych cechach.

Nazwa, która początkowo otrzymywała ten stop, to maillechort, chociaż nosiła ona również nazwę niemieckiego srebra, alfenido, argentán, nowego srebra i białego metalu . Proporcje różnych elementów składających się na alpakę są następujące: od 8 do 45 procent cynku; od 45 do 70 procent miedzi; od 8 do 20 procent niklu.

Kiedy alpaka zawiera procent miedzi wyższej niż 60, jest określany jako stop jednofazowy i wyróżnia się łatwością pracy w temperaturze pokojowej i dużą plastycznością . Ponadto możliwe jest uzyskanie znacznej odporności na media korozyjne w połączeniu z niklem; do tego stopnia, że ​​procent tego ostatniego jest decydującym czynnikiem w jakości alpaki, iw tym kontekście możliwe jest rozróżnienie trzech różnych klas: pierwszej jakości, z 22% niklem; druga jakość, gdy zawiera 11%; trzecia jakość, jeśli tylko osiągnie 6%.

Alpaca jako stop jest odkryciem dwóch francuskich chemików zwanych Chorier i Maillot, pochodzących z 1819 roku, stąd jego pierwotna nazwa była połączeniem tych dwóch nazwisk. Jego praca miała na celu znalezienie materiału bardzo podobnego do srebra do produkcji przyborów, takich jak sztućce i inne elementy stołu, które są zwykle wykonane ze srebra.

Obecnie do produkcji alpaki służą różne przedmioty, między innymi: zastawa stołowa, zamki błyskawiczne, klucze do instrumentów muzycznych (np. Obój), figury religijne, sorbety zwane żarówkami (argentyński napój zwany kumplem) w szczególności używać tych produktów), monet i progów gitarowych (każdy pasek metalu, który znajduje się na szyjce instrumentu w pewnej odległości, tak że naciśnięcie strun między nimi wytwarza pewien dźwięk).