Tuńczyk to termin z kilkoma zastosowaniami. Może to być rodzaj roślin, których nazwa naukowa to Opuntia, złożona z około trzystu rodzimych gatunków Ameryki . Tuńczyki można znaleźć na wolności na całym kontynencie.

Opuntia ficus-indica jest najpopularniejszym tuńczykiem, wyróżniającym się z jadalnych owoców . Dzięki owocom opuncji można produkować słodycze, sosy i inne preparaty, które mają wysoki poziom witamin i minerałów. W niektórych krajach nawet łodygi tuńczyków są konsumowane.

Pomysł na tuńczyka jest również używany do nazwania grupy muzycznej złożonej ze studentów. Członkowie tuńczyków zwykle noszą stare ubrania i wykonują pieśni ludowe .

Uważa się, że pochodzenie tych tui sięga XIII wieku, kiedy grupy młodych ludzi poświęciły się muzyce, aby zdobyć niezbędne środki na opłacenie studiów. Tuńczyki charakteryzują się zabawnymi i humorystycznymi motywami : przez tunel lub tunante jest to przymiotnik używany do opisywania psotnych ludzi.

W całej historii, tuńczyki stały się znane również z wędrownego charakteru. Uczniowie zwiedzali różne regiony, biorąc swoją sztukę i kibicując publiczności.

W Hiszpanii tradycyjne tusze używały takich instrumentów jak gitara, kontrabas, lutnia i tamburyn, i wiele innych. Z kolei portugalscy tunowie używali bandoneonu, podczas gdy w Meksyku większość tuneli odwoływała się do akordeonu jako charakterystycznego elementu regionu.

Obecnie istnieje wiele wydziałów, które liczą na swoje tuńczyki jako sposób na podążanie za tą muzyczną tradycją. Robią to, twierdząc, że są dobrym sposobem promowania wartości takich jak przyjaźń, towarzystwo, braterstwo lub miłość do muzyki.

Jednak prawdą jest również, że tusze mają wielu przeciwników, którzy twierdzą, że są archaicznym szkoleniem, a nawet inicjatywy, które kontynuują obstawianie "upokorzenia" nowo przybyłych, którzy muszą poddać się znanemu hazingowi.

Ubrania całego tuno składają się z dubletu, spodni, koszulki, stypendium i butów. Wszystko to, oczywiście, nie zapominając o kultowym płaszczu, który jest uważany za ten, który chroni cię przed zimnem w nocy, tym, który daje ci atmosferę szarmanckiego i tego, który przychodzi, by pokazać, kim jest podróżny. Tradycyjne jest to, że w tym stroju znajdują się tarcze odwiedzonych miast.

W kinie znajdujemy film, który bierze za bohatera właśnie te muzyczne formacje, które nas zajmują. Jest to hiszpański film fabularny "Tuno negro", który miał swoją premierę w 2001 roku pod dyrekcją Vicente J. Martína i Pedro L. Barbero. Jest to horror, który kręci się wokół postaci nieznanego seryjnego mordercy, który ubiera się jako tuno, by zabić swoje ofiary, które zawsze są najgorszymi studentami w karierze medycyny na Uniwersytecie w Salamance.