Prowincja jest pojęciem, którego etymologia odwołuje się do terminu języka łacińskiego o tej samej pisowni. Prowincja jest administracyjnym podziałem pewnych państw, który jest częścią struktury organizacyjnej tego terytorium.

W Państwie istnieją różne podmioty, które mają większą lub mniejszą autonomię w stosunku do rządu centralnego. Kilka miast i miasteczek może utworzyć gminę, która z kolei przyłącza się do innych tworząc prowincję. Z drugiej strony, grupa prowincji może spowodować powstanie regionu . Całe regiony tworzą kraj, którym rządzi państwo . Oznacza to, że miasta, miasta, prowincje i regiony są "wewnątrz" pewnego kraju.

Należy zauważyć, że w niektórych krajach nie ma prowincji, chociaż istnieją inne oddziały tej samej lub bardzo podobnej kategorii, ale otrzymują inną nazwę. Na przykład w Urugwaju nie ma prowincji: są dzielnice i gminy, które tworzą różne działy.

W Argentynie jednak terytorium kraju podzielone jest na 23 prowincje i autonomiczne miasto, które funkcjonuje jako stolica federalna ( Autonomiczne Miasto Buenos Aires ).

Wśród argentyńskich prowincji Mendoza wyróżnia się wzgórzem Aconcagua (najwyższy szczyt na zachodzie) i możliwościami przygody, jakie oferuje turystom, Kordobie ze względu na piękne krajobrazy i ważny rozwój kulturowy, Salta dla połączenia architektury dawne i współczesne możliwości rozrywki, Misiones, będący domem dla wodospadów Iguazu (jeden z siedmiu cudów świata), i Río Negro, który oferuje największy obszar narciarski na kontynencie południowoamerykańskim, a także wiele innych opcji dla miłośników Sporty ekstremalne i kontakt z naturą.

Rzymska prowincja

Pojęcie prowincji w każdym razie zmieniło się w historii . Jak teraz termin ten pozwala na odwoływanie się do wewnętrznych jednostek państwa, w czasach Cesarstwa Rzymskiego nazywano go prowincją do tych ziem podbitych przez jego armię poza granice półwyspu Italic. Prowincje rzymskie miały w ten sposób własnego gubernatora i podlegały ogólnemu prawu Imperium.

Pojawienie się rzymskiej prowincji jako administracyjnego narzędzia terytorium nastąpiło w wyniku ekspansji w kierunku wysp śródziemnomorskich, które doprowadziły do wybuchu pierwszej wojny punickiej, która miała miejsce między 264 a 241 rokiem. C. był pierwszą z trzech bitew, które spotkały się z najważniejszymi potęgami zachodniej części Morza Śródziemnego: Republiką Kartagińską i Republiką Rzymską.

Początkowo odpowiedzialnymi za administrowanie wyspami byli dwaj konsulowie, którzy otrzymali bezpośrednią pomoc od kwestorów italskich . Na przykład na Sycylii i Sardynii-Korsyce organizacja zapewniła konsulom prywatnych kwestorów, chociaż wyniki nie były pozytywne i pojawiła się konieczność administrowania prowincjami w inny sposób.

Poza tym konsul był również prokonsulem, który miał dużo władzy w rzymskich magistracjach, ponieważ jego ranga była równa rangi pretora, chociaż jego ćwiczenia nie przekraczały granic prowincji (pretor, ze swej strony, miał wpływ na wszystkich terytorium Republiki).

W każdej prowincji jego prokonsul służył jako najwyższy sędzia, administrator i generał, i posiadał wszystkie funkcje, które niegdyś dzieliły się między Trybuny Ludu, Praetorem, Krętymi Edylami, Szefem Kawalerii., Cenzor i Viri Nocturni. Jedynym punktem, który nie mógł bezpośrednio uczestniczyć, był plan finansowy, dla którego istniała rola Kwestora prowincjalnego (zwanego również Procuestorem ), który był przedmiotem Senatu .