Sztuka, technika czy nauka? Taka jest debata wokół rachunkowości, chociaż dylemat w rzeczywistości nie ma odpowiedzi. Mimo że jest uważana za naukę, ponieważ zapewnia prawdziwą wiedzę (która może być usystematyzowana i zweryfikowana, a to jest omylne), a nie założenia, to nie wydaje się wystarczające, aby uznać tę nominację za prawdę, a najdokładniejsze byłoby stwierdzenie, że nie jest ona prawdziwa. Nie zajmuje się ani nauką, ani sztuką, ale sposobem rejestrowania działalności gospodarczej lub finansowej osoby prawnej. Jednym słowem księgowość jest narzędziem, które możemy wykorzystać do zarządzania wydatkami i dochodami naszej firmy.

Rachunkowość nabiera życia poprzez formułowanie hipotez i konstruowanie teorii, które pozwalają nam przewidywać i szczegółowo przedstawiać zjawiska związane z przedmiotem badań. Z drugiej strony jest to technika, ponieważ w oparciu o jej procedury dane mogą być przetwarzane i stosowane.

Rachunkowość można zatem uznać za naukę lub technikę, która ma na celu dostarczenie użytecznych informacji do podejmowania decyzji związanych z gospodarką. Jest poświęcona analizie dziedzictwa i przekłada jego wyniki na tzw. Sprawozdania finansowe, które podsumowują sytuację gospodarczą.

Aby dokładnie zrozumieć rachunkowość, konieczne jest ustanowienie trzech rodzajów rachunkowości : Rachunkowość publiczna (kontroluje wydatki, które sprawiają, że państwo), Społeczne (zarządzanie sprawami publicznymi i obowiązki, które jednostki i państwo mają sobie nawzajem i środowisko, w którym żyją) i Biznes (przeanalizuj relacje biznesowe osoby lub firmy).

Naukowe badanie rachunkowości powstało w 1494 roku, kiedy Luca Pacioli (znany jako Fray Luca de Borgo Sancti Sepulchri) opublikował swoją pracę "Summa de Arithmetica, Geometría, Proportioni e Proportionalita". Przedmiot badań rachunkowości (dziedzictwo), zwykle jest przedstawiony graficznie w formie T: w kolumnie po lewej stronie jest wliczone to, co jest należne (Debit), natomiast po prawej jest Kredyt lub Haber.

Istnieją dwa główne rodzaje rachunkowości: finansowe lub zewnętrzne, które dostarczają informacji na temat statusu finansowego firmy zainteresowanym podmiotom gospodarczym (takim jak klienci, inwestorzy i dostawcy) i które są urzędowo regulowane oraz rachunkowość zarządcza lub wewnętrzną, która służy do obliczania kosztów i ruchów gospodarczych w firmie.

Jeśli spojrzymy na teoretyczne księgi rachunkowe, możemy zrozumieć, że jego podstawowymi celami są dwa: interpretowanie przeszłości w celu podejmowania pozytywnych decyzji dotyczących przyszłości i rejestrowanie wszystkich operacji gospodarczych i finansowych. Jeśli spróbujemy przełamać te niejednoznaczne przyczyny, możemy powiedzieć, że rachunkowość służy:
* Analizować i raportować zasoby ekonomiczne jednostki;
* Umożliwienie administratorom prawidłowego planowania i zarządzania transakcjami biznesowymi ;
* Kontrola i prowadzenie rejestru zarządzania administratorami i obciążeń podatkowych jednostki;
* Pomóż przewidzieć przepływy pieniężne ;
* Współpracuj z niezbędnymi informacjami podczas tworzenia krajowej statystyki dotyczącej działalności gospodarczej.