Aby znaleźć etymologiczne pochodzenie terminu proporcja, musimy "odejść" do łaciny. I wywodzi się od słowa "ratio", na którym istnieją różne teorie. Tak więc są tacy, którzy uważają, że jest to wynik dodania przedrostka "pro" (forward) i rzeczownika "portio" (część), podczas gdy są tacy, którzy wierzą, że to bezpośrednio pochodzi od frazy "pro portione". Oznacza to "według części każdego".

Proporcja to termin, który pochodzi od łacińskiego słowa proportĭo . Chodzi o korespondencję, równowagę lub symetrię, która istnieje pomiędzy składnikami całości . Proporcje można obliczyć pomiędzy elementami i całością lub między samymi elementami.

Na przykład: "Aby przygotować ten koktajl, musisz użyć koniaku i rumu w proporcji dwóch do jednego: co dwie miary koniaku, dodać jeden rum", "Udział sąsiadów bez pracy jest coraz wyższy", "Władze Ogłosili, że odsetek emerytów, którzy biorą udział w zajęciach z różnych przedmiotów w publicznych ośrodkach, wzrósł . "

Jeśli pytanie jest analizowane z matematycznego punktu widzenia, można wskazać, że proporcja implikuje równość, która istnieje między dwoma przyczynami . Na ogół proporcje są zapisywane jako ułamki : w ten sposób, podczas wykonywania mnożenia krzyżykowego, można ustanowić równanie i znać różne proporcje.

Weźmy konkretny przypadek. Przepis wskazuje, że aby przygotować ciasto, należy użyć jednej szklanki wody na każde cztery szklanki mąki pszennej . Jeśli mamy szesnaście filiżanek mąki, ile kubków wody powinniśmy użyć?

Proporcja byłaby następująca:

Mąka pszenna / wodna = mąka pszenna / woda
4 szklanki mąki pszennej / 1 szklanka wody = 16 filiżanek mąki pszennej / x szklanki wody
4x kubki wody = 16 szklanek mąki pszennej
x = 16/4
x = 4

Aby użyć 16 filiżanek mąki pszennej w przepisie, musisz użyć 4 szklanek wody, ponieważ jest to właściwy stosunek.

Jednym z dzieł artystycznych, który stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych i cennych w historii, a który precyzyjnie obraca się wokół proporcji ludzkiego ciała, jest tak zwany "człowiek witruwiański". Jest to rysunek wykonany w 1490 r. Przez Leonarda da Vinci, który jest wynikiem badań i analiz wykonywanych przez ciało człowieka. Tak więc ten dokument składa się z postaci dżentelmena, z otwartymi ramionami i nogami, wewnątrz koła, a to z kolei wewnątrz kwadratu.

Adnotacje wspomnianego artysty, oparte na niektórych opracowaniach Witruwiusza (architekta starożytnego Rzymu), to te, które pojawiają się wokół tego rysunku, z którymi przeprowadził pewne rozważania na temat proporcji takich jak te:
Od początku kolana do miednicy będzie identyczny z wielkością tułowia.
- Początkiem tego, czym są narządy płciowe, jest połowa człowieka.
Od czubka palców po środek klatki piersiowej jest taka sama jak długość całej nogi.

W końcu proporcja może być użyta w odniesieniu do wymiaru, wielkości lub oddziaływania czegoś: "To był skandal o ogromnych proporcjach".