Greckie słowo entelécheia stało się późną łaciną jako entelechīa, która w naszym języku została przekształcona w entelechię . Pierwsze znaczenie koncepcji wspomnianej przez Royal Spanish Academy ( RAE ) w jej słowniku odnosi się do czegoś, co jest nierzeczywiste .

Na przykład: "Program ekonomiczny rządu to entelechia: w rzeczywistości prezydent podejmuje irracjonalne decyzje i pod wpływem impulsu", "Popularnym zapałem dla piosenkarza jest entelechia promowana przez jego przedstawiciela w celu podniesienia jego cytatu", "Projekt solidarność była niczym innym, jak entelechią mającą na celu pozyskanie funduszy . "

Entelechia w tym sensie może być spekulacją, przypuszczeniem lub przypuszczeniem . Załóżmy, że jednostka zaczyna sobie wyobrażać, jak wyglądałoby jego życie, gdyby podejmował inne decyzje (studiował inną karierę, ożenił się z inną osobą itp.). Te myśli są entelechiami, które nie mają już prawdziwego pożywienia: dlatego wyniki tych wyobrażonych procesów nie istnieją.

Arystoteles również uciekał się do idei entelechii w rozwoju swojej filozofii . Dla greka entelechia jest rodzajem istnienia, w którym coś działa aktywnie w sobie, by osiągnąć koniec, który jest nieodłączny od niego.

Można zatem powiedzieć, że entelechia jest celem, który uzupełnia jednostkę, ponieważ jej osiągnięcie implikuje rozwój wszystkich jej możliwości. W ten sposób entelechia jest przekształceniem potencjalności w rzeczywistość : osiąga pełnię przez skonkretyzowanie celu, dla którego była predysponowana.