Ten przymiotnik deiktyczny, wywodzący się z greckiego słowa deiktikós, kwalifikuje to, co jest związane z deixis : wskazywanie na ekspresję językową, czas, miejsce lub osobę, która jest wykonywana przy użyciu elementu gramatycznego. Jest również nazywany deiktycznym dla tego elementu gramatycznego, który pozwala na konkretyzację deikozy.

Zatem deiktyczne są terminami, których znaczenie zależy od kontekstu, ponieważ można je poznać tylko w kategoriach mówiącego. Deixis zawsze rozwija się z punktu odniesienia, który zależy od tego, kto jest wyrażany.

Interpretacja deictic związana jest z sytuacją komunikacyjną . Mówca musi w jakiś sposób pokazać, do czego się odnoszą, aby rozmówca mógł zinterpretować jego treść .

Weźmy na przykład wyrażenie "Udaliśmy się tam wczoraj" . Wyrażenie przedstawia trzy deictics: "my", "tam" i "wczoraj" . Aby zrozumieć treść, musimy najpierw wiedzieć, do kogo "my" się odnosimy . Musimy także wiedzieć, gdzie jest "tam", a nawet jeśli wyrażenie pojawia się w piśmie lub słuchamy go w nagraniu, ważne jest, aby dowiedzieć się, kiedy to było "wczoraj" . Z drugiej strony, inne wyrażenia bez deiktycyzmu przedstawiają informacje w taki sposób, że nie potrzeba więcej odniesień, aby jego znaczenie było zrozumiałe: "Juan Pérez, Martín López i María González udali się do Muzeum Nauk Przyrodniczych w San Jacinto w dniu 3 stycznia 2015 r. "

Należy zauważyć, że deiktycy mogą pochodzić z miejsca ( "tam", "tutaj", "tutaj" ), osobistego ( "my", "ty", "twój" ), tymczasowego ( "wczoraj", "ostatniej nocy", "jutro" " ) Lub innych klas .