Nauka oparta na prawach, modalnościach i formach wiedzy naukowej znana jest pod nazwą logiki . Jest to formalna nauka, której brakuje treści, ponieważ skupia się ona na badaniu ważnych alternatywnych wniosków . Oznacza to, że proponuje badanie metod i właściwych zasad w celu określenia właściwego rozumowania, a nie takiego, które nie jest właściwe.

Etymologia pozwala na stwierdzenie, że termin "logika" pochodzi od łacińskiego słowa logĭca, które z kolei pochodzi od logiki greckiej (od logosu, "rozumu" lub "nauki" ). Grecki filozof Arystoteles, ekspert w dziedzinie zagadnień historycznych, był pionierem wykorzystania pojęcia nazwania sprawdzianu argumentów jako wskaźników prawdy w nauce i przedstawienia sylogizmu jako ważnego argumentu.

Nie możemy jednak zignorować faktu, że w historii istnieje wiele innych osób, które wniosły swoje pomysły i podejścia do rozwoju tej nauki. Tak więc, na przykład, w średniowieczu musimy podkreślić rolę odgrywaną przez Averroesa, filozofa z Kordowa, który między innymi stwierdził, że fundamentalne jest studiowanie logiki dawnych mistrzów, a stamtąd przejście do " filozofować "we właściwy sposób.

Już w osiemnastym i dziewiętnastym wieku jedną z postaci, które najbardziej poruszały temat logiki, był Immanuel Kant. Jest to uważane za jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych myślicieli w historii i wyróżnia się tym, że w tej kwestii stworzyliśmy nową koncepcję: logikę transcendentalną.

Termin, z którym ów filozof pruskiego pochodzenia próbował zdefiniować proces, w którym człowiek musi przeprowadzić badanie tego, co stanie się czystym pojęciem kategorii typu transcendentalnego lub też tego, co jest dokładnym zrozumieniem,

Hegel, Augustus De Morgan, John Venn czy Gottlob Frege są innymi autorami, którzy wyróżnili się w dziedzinie logiki, a zwłaszcza tych ostatnich, które wywołały autentyczną rewolucję swoimi teoriami. Stąd uważa się, wraz z wyżej wspomnianym Arystotelesa, za najważniejszego logika całej historii. I to on ustanowił koncepcje dowodu, logiki orzeczniczej lub języka formalnego.

Arystoteles jest uważany za ojca logiki formalnej . Z drugiej strony, nieformalna logika odnosi się do metodycznego badania prawdopodobnych argumentów opartych na oratoriach, retoryce i filozofii, wśród innych nauk. Jego celem jest rozpoznawanie paradoksów i błędów, a także bycie efektywnym źródłem do prawidłowego konstruowania przemówień.

Naturalna logika to naturalna umiejętność rozumowania bez odwoływania się do nauki. Z drugiej strony, tak zwana logika rozmyta lub rozproszona to taka, która rozważa pewną niepewność przy analizowaniu prawdziwego lub fałszywego charakteru zdań, podobnie do rozumowania właściwego człowiekowi.

Z drugiej strony logika matematyczna charakteryzuje się użyciem sztucznego języka symbolicznego i abstrakcji treści.

Istnieją inne typy lub klasy logiki, takie jak binarne wywołanie logiczne, które działa ze zmiennymi, które przyjmują tylko dwie wartości dyskretne.