Kiedy rynek jest zdominowany przez niewielką liczbę producentów zaopatrzeniowych ( oligopoliści ), mówi się, że istnieje oligopol . Słowo ma pochodzenie greckie i składa się z dwóch pojęć: oligo ( "few" ) i polio ( "sprzedawca" ). Z tego powodu oligopol oznacza po prostu "niewielu sprzedawców" .

Ponieważ jest niewielu uczestników tego typu rynku, każdy oligopolista jest świadomy działań innych. Decyzje przedsiębiorcy wpływają w ten sposób na decyzje reszty. Oligopoliści wykorzystują swoją uprzywilejowaną pozycję do generowania wyższych cen i mniejszej produkcji. Tego typu firmy współpracują ze sobą, aby utrzymać tę moc i uniknąć konkurencji.

Jeśli chodzi o pełne mówienie o tym, czym jest oligopol, ważne jest, abyśmy znali główne oznaki tożsamości lub cechy, które je definiują. Należy zatem podkreślić, że ma on dwa rodzaje produkowanych towarów: zróżnicowane, które są produktami przetworzonymi, oraz homogeniczne, surowce.

W ten sam sposób oligopol jest identyfikowany przez fakt, że w jego otoczeniu konkurencja nie istnieje jako taka, ponieważ w jej ramach działa ograniczona liczba spółek, które są jej absolutną kontrolą i kontrolą.

Trzecim znakiem rozpoznawczym charakteryzującym przedsiębiorczą "organizację" tego typu jest fakt, że bardzo często korzysta z własnych zasobów w zakresie reklamy i marketingu.

I na koniec czwarta właściwość, którą tam znajdziemy, to bardzo powszechne użycie tzw. Dumpingu. To, na czym polega, to bezpośrednio obniżanie cen, nawet poniżej kosztów produkcji, do uzyskania korzyści, ponieważ, jak już wspomnieliśmy wcześniej, nie ma czegoś takiego jak konkurencja.

Ważne jest jednak podkreślenie, że znakiem tożsamości oligopoli jest właśnie to, co im się nie podoba, i że utrudnia im wejście na rynek nowych firm.

Wśród sektorów, w których najczęściej mówi się o oligopolu, znajduje się ropa naftowa lub energia elektryczna.

Działanie oligopolu można wyjaśnić metodami teorii gier . Biorąc pod uwagę funkcje kosztowe zaangażowanych firm, każdy z nich oferuje swoje produkty za określoną cenę i określoną kwotę. Nabywcy określą, jaka jest rzeczywiście wymagana kwota dla każdej firmy i zapewnią producentom określony poziom świadczeń .

Producenci mogą również próbować odróżnić swoje produkty od produktów innych firm, aby konsumenci je wybrali.

Teoria gier odnosi się do decyzji każdego producenta zależy od decyzji konkurencji. Zwykle jest to reprezentowane przez krzywą reakcji . Gdyby wystąpiła hipotetyczna sytuacja, w której krzywe reakcji wszystkich firm przekraczałyby pewien punkt, ten zestaw decyzji oznaczałby równowagę gry .