Łacińska bezwładność słowa, którą można przetłumaczyć jako "bezczynność", przyszła do Kastylii jako bezwładność . Pojęcie jest używane w dziedzinie fizyki w odniesieniu do własności, że ciała muszą zachować swój stan ruchu lub odpoczynku, jeśli nie są pod wpływem siły zewnętrznej.

Bezwładność w tym kontekście odnosi się do zdolności ciała do utrzymania względnego stanu ruchu lub względnego odpoczynku . Jest to zatem opór wywierany przez materiał na zmiany kierunku lub prędkości.

Jest ono znane jako prawo bezwładności wobec pierwszego z praw postulowanych przez Izaaka Newtona (1643-1727). Brytyjski fizyk i matematyk zaznaczył, że każdy organizm zachowuje swój stan ruchu lub jednolity i prostoliniowy odpoczynek, chyba że siła, która jest na nim odciskana, zmusza go do modyfikowania swojego stanu .

Opór wywierany przez element zmieniający kierunek lub stan ruchu nazywany jest siłą bezwładności . Tymczasem w dziedzinie mechaniki suma produktów uzyskanych przez pomnożenie masy różnych elementów ciała przez kwadrat odległości, która istnieje do osi obrotu, nazywana jest momentem bezwładności .

Pojęcie bezwładności pojawia się również w języku potocznym jako odpowiednik apatii, indolencji lub rutyny . Na przykład: "Przez kilka lat utrzymywaliśmy związek przez bezwładność, dopóki nie zdecydowaliśmy się rozdzielić", "Przestań działać inercją i zacznij myśleć o rzeczach, które robisz", "Projekt był realizowany przez bezwładność, bez zwracania zbytniej uwagi",