Teoria systemów (zwana również ogólną teorią systemów, w skrócie skrót TGS ) składa się z podejścia wielodyscyplinarnego, które koncentruje się na wspólnych cechach różnych podmiotów. Urodzony w Austrii biolog Ludwig von Bertalanffy ( 1901 - 1972 ), jak mówią historycy, był odpowiedzialny za wprowadzenie tej koncepcji w połowie XX wieku .

Zdaniem specjalistów, można ją zdefiniować jako teorię przeciwko innym teoriom, ponieważ poszukuje ona reguł o ogólnej wartości, które można zastosować do wszystkich rodzajów systemów i z jakimkolwiek stopniem rzeczywistości. Należy zauważyć, że systemy składają się z uporządkowanych modułów elementów, które są ze sobą powiązane i które oddziałują ze sobą.

Można wyróżnić system koncepcyjny lub idealny (oparty na zorganizowanej grupie definicji, symboli i innych instrumentów powiązanych z myślą) i rzeczywisty (materialny byt z uporządkowanymi składnikami, które oddziałują w taki sposób, że nie można w pełni wywnioskować właściwości całości). właściwości stron).

Chociaż teoria systemów wyłoniła się z ręki specjalisty w dziedzinie biologii, z biegiem czasu rozprzestrzeniła się na różne dziedziny nauki, takie jak cybernetyka i informacja . Niemiecki socjolog Niklas Luhmann ( 1927-1998 ) jest jednym z odpowiedzialnych za adaptację i zastosowanie go w dziedzinie nauk społecznych.

Wśród zasad teorii systemów można wymienić wykorzystanie tych samych pojęć do opisania głównych cech różnych systemów, poszukiwanie ogólnych praw, które ułatwiają zrozumienie dynamiki dowolnego systemu i sformalizowanie opisów rzeczywistość Podsumowując, można podkreślić, że ma on charakter dynamiczny, wielowymiarowy i multidyscyplinarny .

Systemy otwarte i zamknięte

System uznaje się za otwarty, gdy jest trwale powiązany z otoczeniem, wymieniając energię, materię i informacje. Z drugiej strony jest zamknięty, jeśli interakcja jest minimalna, ponieważ wykorzystuje własną rezerwę zasobów; W wyniku tego braku komunikacji jego komponenty nie ulegają żadnym modyfikacjom.

Systemy, do których należą komórki, rośliny, owady, sam człowiek, są otwarte; Prezentują stałą tendencję do ewolucji i prezentują porządek strukturalny. Natomiast te zamknięte, nie ustalają kolejności ani zróżnicowania ich elementów; dlatego równomiernie rozprowadzają energię .

Właściwości systemu otwartego

* Totalność : system to całość rozumiana przez jego składniki i jej właściwości, organizację, w której zachowanie i ekspresja każdego z nich wpływa na innych i na nie wpływa. Ten rodzaj systemu to znacznie więcej niż zwykła suma każdej z jego części;

* Cel : chociaż system został pomyślany w sposób dysfunkcjonalny, zawsze ma wspólny cel i ma tendencję do przetrwania, walka nie rozpada się, jakkolwiek szkodliwa może być ta grupa dla niektórych jej członków;

* Równość : ten sam wynik można uzyskać z różnych warunków, tak jak to samo źródło może prowadzić do różnych celów, ponieważ kluczowym punktem jest natura organizacji i interakcja zachodząca między jej składnikami;

* Ochrona i wzrost : systemy współistnieją z siłą, która sprawia, że ​​system utrzymuje swój poprzedni stan, a drugi powoduje zmiany w nim, co zapewnia zarówno stabilność, jak i adaptację do nowych sytuacji;

* Ekologiczność : związana z frazą "przeszłość nie istnieje i przyszłość jest nieprzewidywalna", definiuje, że ten sam początek może prowadzić do różnych rezultatów, że gdy komponent zostanie zgaszony, inny może zająć jego miejsce.