Od łacińskiego proscriptĭo, zakaz jest działaniem i skutkiem zakazania . Ten czasownik odnosi się do zakazu używania czegoś lub zwyczaju i wyrzucenia kogoś ze swojej ojczyzny, zwykle z powodów politycznych. W starożytności termin ten był używany, by ogłosić osobę publiczną jako przestępcę, oferując nagrodę temu, kto ją pojmuje żywcem lub umarł.

Na przykład: "Rząd wojskowy ogłosił zakaz używania czerwonej odznaki używanej przez komunistów", "Zakaz piłki nożnej był jednym z najbardziej kontrowersyjnych środków talibów", "doznałem zakazu i musiałem żyć dwie dekady na wygnaniu", "Peronizm stanął w obliczu zakazu".

To jest zabronione, kto jest uważany za wroga publicznego . Oczywiście, ponieważ recepta jest podyktowana przez obecne władze, zawsze kończy się ona być wrogiem rządu . Kiedy w Argentynie zakazano stosowania seonizmu, udział polityczny ruchu, który miał miliony naśladowców, którzy oczywiście nie uważali go za zagrożenie lub problem dla ludzi, był zabroniony.

Oprócz tego zakazu, przez całą historię istniały inne równie ważne i znaczące, co oznaczało zmianę tego i spowodowało poważne konsekwencje.

Wyraźnym tego przykładem jest ten, który został przeprowadzony przeciwko Guillermo de Orange. W szczególności król Filip II był tym, który 15 marca 1881 r. Przy wsparciu i zachętach różnych władz, takich jak kard. Granvelle, podjął decyzję o podpisaniu dekretu zakazującego go.

W szczególności podpisał ten dokument, w którym zapisał, że Guillermo dopuścił się zdrady, że jest heretykiem i że każdy, kto go zabił lub przekazał władzom, otrzymałby łącznie 25 000 koron. I to on był przywódcą anty-hiszpańskiej partii otwarcie sprzeciwiającej się zarówno obciążeniom podatkowym, które monarcha podporządkował obywatelom Holandii, jak i silnym religijnym przekonaniom, które zamierzali narzucić.

W ten sam sposób nie możemy pominąć innego znaczącego zakazu. Mamy na myśli tę, która miała miejsce w związku z Nocą św. Bartłomieja w Paryżu. Fakt ten, datowany na 23 sierpnia 1572 r., Który obejmował mordowanie przez lud wielu hugenotów, protestantów związanych z kalwinizmem, w ramach tak zwanych wojen religijnych.

Podobnie możemy również podkreślić zakaz przeprowadzony przez Fernando VII w Hiszpanii, skierowany przeciwko frankofilom i konstytucyjnym liberałom, którzy musieli wyemigrować z kraju.

Prosje sięgają starożytnej Grecji i Cesarstwa Rzymskiego . Ten rodzaj potępienia pojawił się jako rodzaj ewolucji lub pogłębienia wygnania . Z biegiem lat zakaz ponownie pojawił się w ramach rewolucji i rządów dyktatorskich.

Demokracja nie może istnieć w demokracji . Te partie polityczne, ruchy społeczne lub osoby, które próbują porządku publicznego lub wpływają na własność wspólnoty, powinny być ścigane z prawem i, jeśli to konieczne, skazane na karę więzienia lub zabronione z powodu naruszenia przepisów.