Etymologia dyfrakcji odnosi się do dyfrakcji, terminu, który można przetłumaczyć jako "złamany" . Ta koncepcja jest używana w dziedzinie fizyki do określania odchylenia fali, gdy przekracza ona otwór lub uderza w krawędź nieprzezroczystego elementu .

Prawdą jest, że dyfrakcja pola dalekiego jest szczególnym przypadkiem poprzedniego. Jego analiza jest łatwiejsza, ponieważ odległość między otworem a ekranem jest znaczna i możliwe jest równoległe badanie promieni, co nie ma miejsca w przypadku dyfrakcji bliskiego pola.

Dzięki użyciu numeru Fresnela można dowiedzieć się, który z dwóch typów dyfrakcji jesteśmy: gdy jego wartość jest znacznie niższa od jedności, zjawiskiem obecnym jest dyfrakcja dalekiego pola i odwrotnie.

Zjawisko dyfrakcji stosuje się w różnych typach badań i badań. Tak zwana krystalografia promieni rentgenowskich opiera się na dyfrakcji w celu analizy materiałów o okresowej strukturze, takich jak kryształy . Ta technika była bardzo ważna na przykład w badaniu struktury DNA .

W tym przypadku promieniowanie rentgenowskie doświadcza dyfrakcji z powodu elektronów otaczających atomy kryształów. Belka, która wynurza się z tego spotkania, zawiera dane na temat typów atomów i ich pozycji. Informacje te są obserwowane i mierzone za pomocą różnych detektorów.