Zaczynając od łacińskiego słowa cartilago, termin chrząstka pozwala na identyfikację elastycznej tkanki szkieletowej , która składa się z grup komórek chondrogennych zarodkowanych w macierzy kolagenu. Kręgowce i niektóre bez kręgów to żywe istoty, które mają chrząstki w swoich ciałach.

Chrząstka, zgodnie z teorią, może być opisana jako wyspecjalizowana tkanka łączna pozbawiona nerwów, naczyń krwionośnych i naczyń limfatycznych. Te tkanki pozwalają stawom poruszać się, chronić zakończenia kości i działać jako wsparcie przed każdym uderzeniem.

Praktyka wysiłku fizycznego jest jednym z czynników uznawanych za najważniejszy w momencie, gdy jest nie tylko w doskonałym stanie zdrowia, ale także pod względem możliwości osiągnięcia doskonałego stanu stawów, fundamentalnego w naszym żywotnym rozwoju.

W tym sensie zaleca się stosowanie serii porad podczas uprawiania niektórych dyscyplin sportowych i unikanie poważnego zagrożenia tych, a tym samym chrząstek. Wśród zaleceń byłoby unikanie napojów energetycznych podczas aktywności fizycznej, ponieważ to, co robią, to promowanie odwodnienia lub nie ćwiczenia, aby schudnąć, ponieważ może przyspieszyć uszkodzenie stawów.

Możliwe jest rozróżnienie trzech klas tkanki chrzęstnej: tak zwanej chrząstki szklistej, włóknistej chrząstki i elastycznej chrząstki .

Pierwsza z wymienionych jest najczęstsza, można ją zaobserwować w strukturze nosa, tchawicy, krtani, oskrzelach, żebrach i kościstych stawach. Białawy, niebieski wygląd, odżywiony płynem stawowym i mający niewiele włókien. Ten typ chrząstki można podzielić na chrząstkę bezwydzielniczą szklistą i chrząstkę szklistą stawową .

Z drugiej strony włóknista chrząstka (znana również jako włókniako- chrząstka) pojawia się jako kombinacja oscylująca pomiędzy gęstą tkanką łączną i wspomnianą chrząstką szklistą. Znajduje się w dyskach położonych między kręgami, krawędzi stawów, dysków grupy stawów, łąkotek oraz w przestrzeniach, w których znajdują się ścięgna i więzadła.

W końcu elastyczna chrząstka znajduje się w krtani, trąbce Eustachiusza i uchu zewnętrznym. Ma większą elastyczność w odniesieniu do chrząstki szklistej i ma żółtawy odcień.

Wśród patologii, które mogą wpływać na chrząstkę, nie można nie wspomnieć o nawracającym zapaleniu polichondritis . Jest to choroba o nieczęstym charakterze zapalnym, która może zniszczyć uszkodzone tkanki.

Nie powinniśmy też ignorować choroby zwyrodnieniowej stawów, która, jak sama nazwa wskazuje, jest najczęstszą twarzą artretyzmu. Spadek ruchu stawów, ból i stan zapalny to trzy objawy i najbardziej wyraźne konsekwencje tej patologii, która powoduje degradację chrząstek.

Uraz, nadwaga lub starzenie się to trzy najczęstsze przyczyny, które mogą spowodować, że dana osoba cierpi na tę dolegliwość. W takim przypadku leczenie może być bardzo zróżnicowane i obejmować szeroki zakres działań, takich jak interwencja chirurgiczna, odpoczynek, aktywność fizyczna, alternatywne terapie zmniejszające odczuwany ból lub kontrolę masy ciała pacjenta,

Zapalenie stawów, zapalenie kości i stawów, przepuklina dysku lub oderwanie to inne choroby, które mogą wpływać na chrząstkę.