Pojęcie ekstremum pochodzi od łacińskiego słowa extrēmus . Termin pozwala odnieść się do rzeczy, która jest w swoim najbardziej intensywnym lub podwyższonym stopniu . Na przykład: "Musieliśmy znosić ekstremalne temperatury na szczycie góry ", "Ekstremalna przemoc przejęła społeczeństwo".

W tym sensie należy podkreślić, że począwszy od tego znaczenia, odkrywamy, że w ostatnich latach modne są różne działania, które zostały sklasyfikowane jako ekstremalne. I właśnie ci, którzy je realizują, muszą nie tylko stawiać czoła niebezpiecznym wyzwaniom, ale także muszą maksymalnie ograniczyć ich fizyczne możliwości, aby móc je rozwinąć.

Wśród wielu ekstremalnych aktywności, które odkrywamy i które w coraz większym stopniu sprawiają, że więcej osób kochających przygody i wyzwania, są spadochroniarstwa, dynamiczne zejście w kajakach whitewater, wspinaczka, zejście wąwozów lub Skoki na bungee

Extreme to również przymiotnik, który pozwala opisać coś jako przesadne lub przesadne : "Mam ekstremalne zmęczenie, nie przestałem się uczyć przez trzy dni", "Doszedłem do tego, że kłamie, aby wydostać się z mojego domu" .

Z drugiej strony koniec jest pierwszą (początkową) lub ostatnią (końcową) częścią czegoś : "Proszę, zostaw tę butelkę na końcu lady", "Nauczyciel czeka na ciebie na drugim końcu patio "

W niektórych dyscyplinach sportowych gracz, który zajmuje pozycję ofensywną w pobliżu pola, uważa się za ekstremalny: "Trener poprosił mnie, bym grał po lewej i starał się często przepełniać", "Skrzydłowy drużyny odwiedzającej ucierpiał złamanie lewej ręki " .

Tak więc, na przykład, drużyna piłki nożnej FC Barcelona przez całą swoją historię miała obecność wielkich ekstremów, które bez wątpienia osiągnięto dzięki ich jakości i wkładowi do gry, że wspomniany klub jest jednym z najważniejsze na świecie. W tym sensie możemy wyróżnić jako skrajności: Estanislao Basorę, portugalskiego Luisa Figo, Stoiczkowa lub obecnego Pedro Rodrígueza, Jordi Albę, Izaaka Cuencę i Cristiana Tello, i wielu innych.

W ten sam sposób nie możemy zignorować istnienia szeregu przyćmień, które również wykorzystują skrajny termin, który nas dotyczy. Tak więc, na przykład, jest taki, który mówi "w skrajności", że możemy powiedzieć, że jest równoznaczne z powiedzeniem "jeśli nie ma lekarstwa".

Koniec końców, pojęcie końca odnosi się do granic czegoś, fizycznego lub abstrakcyjnego. Kiedy ktoś mówi, że osiągnął skrajność, czuje, że nie może zrobić nic innego, lub że zrobił coś, czego nie jest przekonany.

"Przeżyłem skrajną sytuację, wskazali mi rewolwer i zagrozili, że mnie zabiją", na przykład, jest to zwrot, w którym pojęcie skrajności odnosi się do wyraźnego natężenia chwili.