Geohistoria to dziedzina nauki, która łączy geografię i historię . Jest to dyscyplina opracowana przez francuskiego historyka Fernanda Braudela (1902-1985), który rozważał nie tylko wpływ geografii na historię, ale także konsekwencje jej ekonomii.

Ze względu na swoją charakterystykę geohistorię uważa się za pomocniczą dyscyplinę historii . Jego celem jest analiza dynamiki istniejącej między społeczeństwami innych czasów a strukturami geograficznymi, w których zostały one opracowane. Według geohistorii geografia nie determinuje cech charakterystycznych społeczeństw, ale na przykład wpływa na ich kulturę i technologię.

Dlatego, aby zrozumieć zachowania społeczne przeszłości, ważne jest posiadanie wiedzy o geografii. Od działalności gospodarczej do obyczajów, poprzez rytuały i wypoczynek, wiele kwestii związanych jest z charakterystyką terenu.

Według geohistorii, w skrócie, historia zawsze wiąże się z przestrzenią (czyli z geografią). Każde z wydarzeń historycznych miało określone położenie geograficzne, z aktorami, którzy w jakiś sposób wchodzili w interakcje z elementami przestrzennymi.

Metody historyczne i metody geograficzne łączą się w tej dyscyplinie naukowej, mającej wielką przydatność w badaniu historii regionalnej . W geohistorii specjalista zbliża się do wydarzeń z przeszłości, aby zrozumieć je w ich strukturze przestrzennej i czasowej.

Podczas gdy geohistory dąży do obiektywizmu i wiedzy naukowej, geopolityka ma na celu interpretację przeszłości (historycznej i geograficznej) z intencją uzasadnienia bieżących wydarzeń i sytuacji.