Termin schronisko ma francuskie pochodzenie i jest akceptowany przez Royal Spanish Academy (RAE) . Według tego słownika odnosi się do budowy co najmniej jednej instalacji wyposażonej w ogród zarezerwowany dla budownictwa jednorodzinnego . Schronisko słowo jest również dopuszczone przez RAE .

Cechy, z którymi budynek musi być uważany za willę, to: duży dom otoczony ogrodem lub sąsiednim patio . W willi nie ma jednak wewnętrznego patio między pokojami.

Zgodnie z nim liczy się, że pierwsze chaty pochodziły ze Szwajcarii i innych narodów alpejskich; chociaż wkrótce po ich założeniu również w innych regionach. Były to drewniane budynki ze skośnym dachem, w którym mieszkali pasterze. Ogólnie rzecz biorąc, zarówno oni, jak i ich krewni znajdowali się na poziomie pośrednim, z bydłem znajdującym się w stajni rozwiniętej na dole i stodołą lub stogu siana na najwyższym piętrze. Ten układ został zmodyfikowany z przejściem stacji. Latem bydło było zabierane na alpejskie pastwiska, gdzie pasterze liczyli na jakąś chatę . W tym czasie dolne piętro chatki było wolne do innych celów.

Dzisiaj domy zainspirowane tym alpejskim designem są uważane za domki letniskowe, nawet jeśli znajdują się w mieście i nie mają związku z hodowlą lub rolnictwem .

W różnych regionach struktury tych budynków były zróżnicowane, biorąc pod uwagę nie tylko liczone materiały, ale także częstotliwość opadów i inne elementy klimatyczne, które mogłyby wpłynąć na stabilność konstrukcji. Chodzi o to, że obecnie znane są różne typy domków, z których każdy pochodzi z określonego regionu, a niektóre z nich to między innymi: styl amerykański, anglosaskie, normańskie, anglo-normańskie, włoskie i germańskie . Warto nadmienić, że każdy kraj zna również konkretne im nazwy w zależności od regionu, w którym się znajdują.

Materiał, z którego są zbudowane, zależy również od rodzaju domku, może być wykonany z kamienia, muru lub drewna.

Ciekawa willa w sercu Buenos Aires

Był to Walencja, który nazywał się Rafael Diaz, odpowiedzialny za budowanie tego konkretnego budynku w sercu Buenos Aires, luksusu, który można mu podarować pod koniec XIX wieku i nadal możemy cieszyć się widokiem.

Jest to willa typu normańskiego, wzniesiona na dziewięciopiętrowym budynku, który może być jednym z najbardziej charakterystycznych znaków miasta.

Díaz przybył do Buenos Aires w poszukiwaniu lepszego życia i po kilku latach pracy w związkach zależnych założył dom meblowy, dzięki któremu osiągnął wielkie sukcesy biznesowe; w ten sposób został kierownikiem największego sklepu meblowego w całej Ameryce Łacińskiej, a główna siedziba znajduje się kilka kroków od miejsca, w którym później wzniesiony zostanie obelisk .

Ponieważ Rafael Díaz pasjonował się willami, głównie w stylu normańskim, postanowił zbudować jeden na szczycie swojego sklepu; Był to nie tylko jeden z pierwszych domów wybudowanych w mieście, ale również zasłynął z tego, że został zbudowany na wysokim budynku.

Obecnie, pomimo wielu zmian, jakie przeżywa miasto, schronisko trwa nadal, przetrwało niedogodności czasu, pokryte licznymi plakatami reklamowymi, które uniemożliwiają obserwowanie miasta, a nawet wybrzeża Urugwaju (które w bardzo słoneczne dni można było zobaczyć ).