Etymologiczne pochodzenie terminu blastula znajduje się w greckim słowie blastós (które można przetłumaczyć jako "zarodek" ) wraz z maleńkim przyrostkiem -ŭla . Koncepcja ta przeszła do naukowej łaciny jako blastula, a potem do naszego języka trafiła jako blastula .

Nazywa się blastula na jednym z etapów embriogenezy zwierząt (to jest ich rozwoju zarodkowego). Blastula, która dzieje się z morulą i poprzedza gastrula, jest drugim stanem tego rozwoju.

Rozmnażanie płciowe rozpoczyna się od zapłodnienia, które powoduje powstanie zygoty, komórki, która powstaje w wyniku połączenia się owule (gameta samicy) i spermatozoidu (gameta męska). Ta zygota, w ramach embriogenezy, przeprowadza proces znany jako segmentacja, w której najpierw wytwarza się masę komórek zwanych morula (utworzonych przez komórki zwane blastomerami ).

Płyn tworzy jamę blastocysty i powoduje ruch blastomerów. Pod koniec procesu segmentacji powstaje blastula, stan, który oznacza, że ​​organizm ma już ponad 64 komórek.

Zarodek, w fazie blastuli, ma różne typy komórek (zwane także w tym kontekście blastulami). Zgodnie z odmienną charakterystyką można odnieść się do stereoblastów, peryblastów, celloblastul lub dysków .

Klasyfikacja ta opiera się na różnicach, które każdy rodzaj blastuli ma w swojej zawartości, a także na sposobie, w jaki rozkłada się żółtko jaja, coś również związanego z klasą segmentacji . Przyjrzyjmy się szczegółom każdego z tych czterech rodzajów blastuli:

* Stereoblastulas : Czasami blastocele są wirtualne, ponieważ zajmują je objętościowe blastomy, których biegun jest wegetatywny, iw tych przypadkach można mówić o stereoblastach. Na masie makromerów tych blastuł widać czapkę mikrometrów;

* periblástulas : pochodzą z jaj centrolekowych (typ zygoty z obfitym żółtkiem i cytoplazma otaczająca masę centralną, jej segmentacja jest powierzchowna i częściowa) stawonogów i wykazują wirtualną blastocelę, z blastomerami otaczającymi masę nie podzielonego na segmenty żółtka ;

* celoblástulas : całkowita segmentacja nierówna lub równa, która zachodzi, gdy jajko ma małe żółtko i jest równomiernie rozmieszczona w granulacjach przez cytoplazmę, powstaje w momencie powstania celoblastuli, blastuli, której blastocele ma regularną warstwę komórek wokół niej, Na początku prawdą jest, że twoje blastomery są takie same; jednak blastocelel przesuwa się w kierunku bieguna zwierząt, a zatem kończy się nieregularnie. Występuje to w jajach heterolekologicznych, ponieważ blastomery słupka wegetatywnego mają większe bogactwo żółtka i większy rozmiar;

* Dyskoplasty : pochodzą z jaja gadów i ryb teratocytów za pomocą częściowej dyskoidalnej segmentacji. Widzimy czapkę blastomerową nad nie podzielonym na segmenty żółtkiem, jeśli obserwujemy zwierzęcy biegun jaja.

Podczas embriogenezy objętość blastuli rośnie do momentu, aż ta struktura z czasem się zepsuje. Około pięć dni po zapłodnieniu blastula znika, a gastrula pojawia się w ramach restrukturyzacji zwanej gastrulacją .

Termin ten pojawia się także często w dziedzinie rozmnażania wspomaganego, gdzie można go wykorzystać do określenia ektodermy, najbardziej zewnętrznej warstwy zarodka. W sumie są trzy, a dwa pozostałe to endodermia (proksymalna) i mezoderma (półprodukt). Podczas rozwoju embrionalnego warstwa zewnętrzna jest pierwszą generowaną, dokładnie w fazie blastuli; później pozwala na pojawienie się dwóch pozostałych, gdy osiąga gastrulację.