Sztuka komponowania i przedstawiania opowieści na scenie znana jest jako dramaturgia . Z kolei dramaturg to taki, który pisze prace, które mają być reprezentowane w teatrze lub adaptuje inne książki do tego formatu.

W związku z tym dramatopisarz zajmuje się zarówno pisaniem tekstów, jak i projektem dzieła, ponieważ jest odpowiedzialny za opracowanie struktury reprezentacji. Główną różnicą między dramaturgiem a pisarzem, który poświęca się innym gatunkom, jest to, że w dramaturgii występują konflikty w tym samym czasie i miejscu, w którym się pojawiają.

Dzieła dramaturgii można podzielić na akty, które z kolei można podzielić na obrazy . Obrazy są wreszcie podzielone na sceny . Zakres każdej części dzieła może się różnić w zależności od woli dramaturga. Są dzieła, które składają się z jednego aktu.

Ważne jest, aby pamiętać, że gra dramaturgiczna może być dostosowana do różnych formatów. W ten sposób spektakl może być transmitowany w telewizji lub do kina. We wszystkich przypadkach ważne jest utrzymanie struktury aktorów wchodzących w interakcję "tu i teraz" przed oczami widza, który obserwuje reprezentację działań.

Charakterystyka dramatycznej pracy

Aby utwór mógł zostać zaklasyfikowany do tego gatunku, musi mieć określoną strukturę, w której można zdefiniować różne jego części.

* Wystawa konfliktu : bohaterowie, scenariusz i fabuła, wokół której obraca się praca. Konflikt jest podstawową osią dramatu, bez którego nie ma dramatu. Prezentacja konfliktu różni się w zależności od pracy. W zależności od wizji dramaturga, można to zrobić z postaci, tak jakby sam problem był bytem lub z punktu widzenia, który wymyka się woli bohaterów.

* Rozwój działania : w miarę postępu prac konflikt zyskuje więcej siły; testowanie zasad lub zdolności postaci i nadanie opowieści charakteru artystycznego . Dramatyczna myśl jako taka powstaje w wyniku tego kontrastu rzeczywistości z ideami bohaterów i wysiłku, jaki one przezwyciężyły w perypetiach rzeczywistości.

* Wynik działania : gdy bohater pokonuje przeszkodę i początkowy konflikt już nie istnieje, praca jest uważana za zakończoną. W niektórych przypadkach to, co znika, nie jest konfliktem, ale sam protagonista.

Dramatyczne dzieła reprezentują ludzki konflikt, od konfrontacji dwóch przeciwstawnych sił . To musi zostać rozwiązane w oparciu o działania realizowane przez protagonistę (s). A po rozwiązaniu historia jest zamknięta.

Ważne jest, aby zaznaczyć, że w przeciwieństwie do tekstów gatunku narracyjnego spektakle manifestują swoje bogactwo z dialogów i nie wymagają narratora. Opowieść powstaje z połączenia różnych dialogów .

Choć jest silnie związany z teatrem, dramaturgia pojawia się także w kinie i telewizji. Oznacza to, że autor scenariuszy może być na przykład autorem scenariuszy i skryptów telenoweli.

W kinie wielu reżyserów jest także dramatopisarzami, ponieważ sami piszą swoje scenariusze, jak to ma miejsce w przypadku hiszpańskiego Fernando Leona de Aranoa, który poza pisaniem scenariuszy do swoich filmów, jest także autorem fantastycznych opowiadań.