Bizantyjskie greckie eikonoklástēs, które można przetłumaczyć jako "łamacz obrazów", dotarło do późnej łaciny jako ikonoklasty . Jest to najbliższy etymologiczny poprzednik ikonoklastu, termin, który w naszym języku ma dwa szerokie znaczenia.

Według słownika Royal Spanish Academy ( RAE ) został zakwalifikowany jako obrazoburca do tego, który w ósmym wieku był częścią ruchu, który odrzucił święte obrazy, niszczył je, kontynuował ich kult i atakował ludzi, którzy je czcili., W rezultacie obrazoburca to taki, który nie uznaje autorytetu norm, przewodników czy nauczycieli .

To cesarz bizantyjski Leo III promował ikonoklazm w VIII wieku . Poprzez różne prawa promował tak zwaną rewolucję ikonoklastyczną, by zakończyć kult obrazów iw ten sposób osiągnąć to, co rozumiał jako poprawę moralności publicznej. Jednak decyzja ta wywołała konfrontacje z różnymi papieżami i zmotywowanymi popularnymi rewoltami.

Dlatego w pierwszym sensie, o którym wspomina RAE, wywodzącym się z obecnego nurtu Leona III, obrazoburcą jest osoba, która zamierza zrujnować i wyeliminować rzeźby i święte obrazy. Są to ludzie o przeciwnej postawie wobec ikonodułów, którzy czczą obrazy.

Iconoclasm różni się w zależności od religii . Katolicy, na przykład, czczą obrazy, ponieważ nie czczą samych reprezentacji, ale to, co reprezentują. Z drugiej strony muzułmanie są obrazoburcy: nie akceptują przedstawień proroka Mahometa ani nie pozwalają figurom przedstawiać ludzi w meczetach.

Iconoclast to także ten, który nie szanuje przywódców, ustaw ani kodów akceptowanych przez większość . "Lisa, obrazoburca", w tym kontekście jest tytułem w języku hiszpańskim rozdziału siódmego sezonu Simpsonów, gdzie Lisa odmawia uczczenia bohatera Jeremíasa Springfield, gdy odkrywa swoją ciemną stronę.