Eozynofile to małe granulocyty pochodzące ze szpiku kostnego. Z drugiej strony granulocytami są leukocyty (białe komórki), które prezentują granulki w cytoplazmie . Ten rodzaj granulocytów pozostaje we krwi od trzech do czterech dni, a następnie jest instalowany w błonach śluzowych lub nabłonku tkankowym.

Eozynopenia występuje, gdy liczba eozynofilów jest niska. Zaburzenie to można powiązać z infekcją, zatruciem, kortykosteroidem, stresem, niedokrwistością aplastyczną, chorobą Cushinga lub wirusem HIV. Należy pamiętać, że niewielka liczba eozynofili niekoniecznie powoduje problemy zdrowotne, ponieważ układ odpornościowy może odpowiednio zrekompensować tę anomalię.

W rzeczywistości, niska liczba eozynofilów jest zwykle zauważana w wyniku pełnej morfologii krwi, którą lekarz prosi o inne przyczyny, tak że jest zaskoczony właśnie dlatego, że nie było żadnych objawów, które mogłyby go zdradzić. W odniesieniu do rozwiązania tej anomalii osiąga się ją poprzez leczenie przyczyny.

Jeśli z kolei eozynofile są na wysokim poziomie, mówią o hipereozynofilii lub eozynofilii . Wśród możliwych przyczyn są niektóre alergie, astma, zespół Churga-Straussa, alergiczny nieżyt nosa, wyprysk, niektóre infekcje pasożytnicze, atopowe zapalenie skóry i nefropatia śródmiąższowa.

Liczba eozynofilów może również zwiększać się nieprawidłowo w obecności pewnych typów raka, takich jak białaczka i chłoniak Hodgkina, nie zaniedbując zaburzeń mieloproliferacyjnych. Kiedy ilość nie jest nadmiernie wysoka ponad normę, objawy są rzadkie. Z drugiej strony, w przeciwnym przypadku mogą pojawić się uszkodzenia w niektórych narządach i stanach zapalnych w tkankach; Płuca, serce, układ nerwowy i skóra są najbardziej dotkniętymi częściami, chociaż problemy można zauważyć w innych częściach ciała.