Definicja karate

Karate to termin pochodzenia japońskiego, który można przetłumaczyć jako "pustą rękę" . Akcentacja jest również akceptowana w naszym języku w pierwszym A ( karate ), zgodnie z Royal Spanish Academy ( RAE ) w słowniku.

Karate

Karate to japońska sztuka walki, uważana przede wszystkim za sztukę defensywną. Zwany także karate-do ( "pusta ścieżka ręki" ) opiera się na suchych uderzeniach wykonanych za pomocą stóp, łokci i krawędzi ręki.

Ten, kto ćwiczy karate, nazywa się karate . Początki tej dyscypliny sięgają XVI wieku, kiedy to wyłoniła się z połączenia różnych technik na wyspach Ryūkyū .

Zgodnie z wiedzą, którą nabywa i swoim doświadczeniem, gracz karate osiąga różne stopnie ( kyus ) - odbite w kolorze jego pasa - które potwierdzają jego poziom w karate. Początkujący zaczynają od białego paska, a następnie przechodzą do żółtego paska, pomarańczowego pasa, zielonego paska, niebieskiego paska, brązowego pasa i wreszcie czarnego pasa, chociaż skala ta może się różnić w zależności od szkoły .

Ktokolwiek przybył na czarny pas karate, może kontynuować wspinaczkę od pierwszego dana do dziesiątego dana . Najbardziej zaawansowanym graczem karate jest czarny pas o randze dziesiętnej dan.

Należy zauważyć, że karate stało się popularne w świecie zachodnim od 1950 roku . Później, dzięki aktorom takim jak Jean-Claude Van Damme, Chuck Norris i Dolph Lundgren, wiele filmów poświęconych tej sztuce walki pomogło jej w rozpowszechnianiu międzynarodowym.

Zalecane