Arkusz jest płytą lub bardzo cienkim przedmiotem, którego powierzchnia jest większa niż jego grubość . Możliwe jest znalezienie arkuszy różnych materiałów, takich jak metal, karton lub papier . Na przykład: "muszę przynieść arkusz ze zdjęciami rodziny do szkoły", "Potrzebujemy kilku arkuszy aluminium, aby zakończyć budowę szopy", "Ciasto miało na górze cienką warstwę czekolady . "

Znane pod nazwą blaszki jądrowej, sieć przeplatana pośrednimi włóknami, o grubości w zakresie od 15 do 80 nm i składająca się z arkuszy A, B i C, które są usytuowane wokół jądrowej hialoplazmy (półpłynne medium wewnętrzne). z jądra komórki, gdzie zanurzone są chromatyna i jąderka). Arkusze są białkami, na których opiera się skład arkusza jądrowego.

Koperta jądrowa jest korzystna ze stabilności zapewnianej przez arkusz, który również interweniuje w trójwymiarową organizację jądra w spoczynku (zwaną również interfazą, jest strukturą, która prezentuje jądro, gdy komórka nie jest podzielona), poprzez jego interakcja z chromatyną.

Każdy typ arkusza (A, B i C, jak wspomniano w pierwszym akapicie) jest kodowany przez trzy różne geny . Synteza typu A i C zachodzi od tego samego genu, zwanego LMNA; jest on podawany przez alternatywne przetwarzanie iz tych czterech podtypów są podane, które są A, A (Δ) 10, C1 i C2. Z kolei geny typu B są kodowane przez dwa geny: LMNB1 i LMNB2, laminy podtypu B1 i podtypy odpowiednio B2 i B3.

We wszystkich przypadkach arkusze pokazują globularną domenę na N-końcu i na C-końcu; za pomocą tych ostatnich, typ A i B łączą się z cząsteczką o nazwie farnezyl, która umożliwia zakotwiczenie arkuszy do wewnętrznej błony jądrowej. Dzięki temu połączeniu można tworzyć dimery, a później tetramery, protofilamenty, włókna ciągłe i na koniec siatkę samego arkusza jądrowego.

Rzadkie choroby blaszki jądrowej, które mają wspólne błędne formy kodowania genetycznego blaszek liściowych, nazywane są laminopatiami . Są to zaburzenia, które obejmują różne funkcje i tkanki, takie jak mięśni poprzecznie prążkowanych, kości, tkanki tłuszczowej i układu nerwowego. Niektóre z najbardziej znanych laminopatii to zespół Hutchinson-Gildford Progeria i dystrofia mięśniowa Emery-Dreifuss.