Termin homilia pochodzi od łacińskiego późnego homilĭa, z kolei pochodzi od greckiego słowa. Pierwsze znaczenie wymienione w słowniku Royal Spanish Academy ( RAE ) odnosi się do dyskursu lub rozumowania, które zostały opracowane w celu ujawnienia lub przekazania kwestii religijnych .
Homilia zatem jest wyjaśnieniem lub refleksją, którą kapłan czyni po głoszeniu słowa Bożego . Prowadzi wiernych do stosowania boskich upoważnień w życiu codziennym .
Rytuały i modlitwy liturgiczne można również wyjaśnić w kontekście homilii. Chodzi o to, aby wierzący dokładnie znał uroczystość i mógł w pełni uczestniczyć.
Kaznodzieja nie może włączać swoich opinii w homilię: jego funkcją jest służenie Bogu, przekazywanie wiary Kościoła . Nie jest to narzędzie dla religijnych, aby przedstawić swoją opinię lub subiektywną wizję jakiegoś wydarzenia, ale jest to mechanizm optymalizacji nadawania treści religijnych wiernym.
Należy zauważyć, że kapłan nie może improwizować homilii. Wręcz przeciwnie, musisz go dokładnie przygotować. Stosowanie przykazań retorycznych w głoszeniu zwane jest homiletyką .
Można powiedzieć, że homiletyka jest sztuką przygotowywania homilii do przekazywania dyskursu religijnego, aby był skuteczny. Kleryk musi przeanalizować styl, kompozycję i przygotowanie kazania oraz nauczyć się posługiwać swoim głosem, ciałem i gestami, aby komunikacja z tymi, którzy słyszą homilię, zakończyła się sukcesem.