Znalezienie etymologicznego źródła tego słowa, które nas zajmuje, powoduje, że "odchodzimy" aż do greckiego, a to jest wynikiem sumy dwóch składników tego języka. W szczególności powstał on z połączenia "pseudo", co oznacza "fałszywy" i rzeczownik "podos", który można przetłumaczyć jako "stopę".

Pseudopodia są przedłużeniem obszaru protoplazmy zwanego cytoplazmą . Te nibynogi gromadzą pewne substancje zewnętrzne i umożliwiają karmienie, obronę i ruch różnych rodzajów organizmów.

Paramecia i ameby są przykładami organizmów jednokomórkowych, które mają różne pseudopodie. Kiedy te przedłużenia cytoplazmy są wykorzystywane przez organizmy do karmienia się, to co robią to owinąć je i fagocytować .

Jeśli chodzi o ruchliwość, nibynusy są stosowane podobnie do rzęsek i wici . Oznacza to, że istnieją organizmy, które przemawiają do jednej lub innej formy przemieszczenia zgodnie z ich naturalnymi cechami.

Możemy zatem powiedzieć, że nibyndy lub pseudodipy mają tę szczególną cechę, że pełnią dwie funkcje zasadniczo:
- Z jednej strony wspomniana wyżej lokomocja, która pozwala na jedną z opcji ruchu, na przykład na plagi.
- Z drugiej strony jedzenie. To, co jest wykonywane przez to, co jest znane jako fagocytoza, polega na tym, że pseudopods biorą odpowiedzialność za zamknięcie omawianej żywności w wodniczce, to znaczy, zatrzymują ofiarę za pomocą tej formy uwięzienia, aby mogli następnie jeść.

Ważne jest, aby pamiętać, że nibórki są przejściowymi przedłużeniami, które niektóre komórki produkują w określonym celu. To odróżnia te rozszerzenia cytoplazmatyczne od wspomnianych rzęsek i wici.

Skomplikowane przez włókna i mikrotubule, nibórki są również znane jako "fałszywe stopy" (stąd użycie elementu pseudo- kompozycji, który odnosi się do tego, co nie jest oryginalne, ale jest kopią lub imitacją).

Zgodnie z ich charakterystyką, nibdynusy można klasyfikować na różne sposoby. Na przykład, niedojrzałe szkielety są bardzo cienkimi pseudopodiskami, które są zintegrowane ze sobą i które tworzą rodzaj sieci . Natomiast axopody mają kilka mikrotubul chronionych przez cytoplazmę.

Filopodia (którego końce kończą się końcem) i lobopodia (krótsze i grubsze) to inne rodzaje pseudopodii. Obecność każdego rodzaju pseudopodistka zależy od mikroorganizmu, o którym mowa.

Oprócz tego wszystkiego warto poznać inne interesujące informacje na temat nibynosów:
- Zasadniczo i często można je znaleźć w eubakteriach.
- W zestawie komórek owczych, które wykorzystują wspomniany system żywienia, są ludzkie leukocyty.
Lobolopodia są mocne w swoim kształcie, wyróżniają się bulwiastością i mają zarówno endoplazmę, jak i ektoplazmy.
Z drugiej strony filopody są cieńsze niż poprzednie i są kompatybilne z mikrofilamentami.
- Reticulosa seudópodos pełnią zasadniczą funkcję tzw. Myxopodia, spożycie pokarmu.
-Koopioza jest odpowiedzialna za fagocytozę.