Wyrok to zdolność duszy, która pozwala odróżnić dobro od zła . Ujmując w słowa, wyrok jest opinią lub opinią. Z drugiej strony moralność wiąże się ze zwyczajami, wartościami, przekonaniami i normami danej osoby lub grupy społecznej. Moralność działa jako przewodnik postępowania, ponieważ rozróżnia między dobrem a złem.

Jest to tzw. Osąd moralny, zatem akt mentalny, który ustala, czy określone zachowanie lub sytuacja ma treść etyczną, czy wręcz przeciwnie, brakuje tych zasad. Osąd moralny powstaje z poczucia moralnego każdej osoby i odpowiada na szereg zasad i reguł, które są nabywane przez całe życie.

Przez całe nasze życie zawsze, poprzez różne obszary i podmioty (rodzina, społeczeństwo, szkoła ...), mówiliśmy nam, co jest dobre, a co złe. Jednak przed tym wszystkim mogliśmy zareagować w inny sposób: akceptując go, odrzucając go lub po prostu go ignorując.

W ten sposób powstają tak zwane etapy osądu moralnego, które są heteronomiczną moralnością, indywidualizmem, oczekiwaniami interpersonalnymi, systemem społecznym i świadomością.

Tak więc, gdy mamy do czynienia z konkretnym faktem, opartym na naszym moralnym osądzie, działamy w taki czy inny sposób, rozważając, co jest dobre, a co złe. To w końcu zakłada również, że później nasza postawa jest elementem nauki ze strony naszego sumienia, które ustali, że skoro działamy, niesie ze sobą skruchę, poczucie winy lub wyrzuty sumienia.

Rodzina, szkoła, Kościół i media są niektórymi instytucjami społecznymi, które wpływają na przyjęcie przykazań, które określają oceny moralne. Oznacza to, że środowisko odgrywa dominującą rolę w myśleniu podmiotu o tym, co jest dobre, a co złe.

Wiele z nich to sprawy sądowe, które pojawiają się w mediach i które prowadzą ludność do opracowania osądu moralnego, niezależnie od ustanowionych praw. Na przykład w Hiszpanii jednym z najpoważniejszych przypadków jest ojciec, który został skazany na czterdzieści lat więzienia za posiadanie narkotyków i spalenie swoich dzieci, aby zemścić się na matce, jego byłej żonie, chcę z nim wrócić.

Fakt ten oznaczał, że zanim sędzia podyktował konkretne zdanie, społeczeństwo ogólnie było już jasne, że musiał iść do więzienia, niezależnie od dowodów, które istniały, za popełnienie takiego przestępstwa.

Na przykład: matka wychodzi, aby kraść, ponieważ nie może dostać pracy i nie ma środków, by wyżywić swoje dzieci. Poza prawnymi implikacjami sprawy, niektórzy ludzie mogą wydać osąd moralny, który uważa, że ​​działania kobiety są uzasadnione. Oczywiste jest, że te procesy nie zawsze mają związek z procesami sądowymi, chociaż ogólnie rzecz biorąc sądownictwo pokrywa się z etyką panującą w społeczeństwie .