Czasownik implorar, którego etymologiczne pochodzenie znajduje się w łacińskim implorāre, nawołuje do złożenia wniosku z prośbami lub prośbami . Ktokolwiek prosi o coś w ten sposób, jako łaskę lub łaskę, dlatego błaga.

Na przykład: "Po zmarnowaniu kary, gracz z rękami, aby błagać o wybaczenie ze strony kibiców", "będę musiał błagać o anulowanie grzywny, ponieważ nie mogę jej zapłacić", "Na pokładzie odwodnienia, uciekinier postanowił podejść do miasta, by błagać o małą wodę . "

Imploring jest żarliwą lub desperacką prośbą . Przypuśćmy, że młody człowiek w trakcie kłótni mówi bolesne rzeczy przyjacielowi, który się na niego gniewa. Gdy czas mija i staje się spokojny, chłopiec zdaje sobie sprawę, że popełnił błąd i nie powinien wyrazić tego, co powiedział swojemu przyjacielowi. Dlatego nie waha się zadzwonić do niego przez telefon, by błagać o wybaczenie, świadom swojego braku.

Weźmy przypadek mężczyzny, który jest bezrobotny i ma chore dziecko. W obliczu niemożności kupowania potrzebnych mu środków, zbliża się do Domu Rządu, aby błagać o pomoc . Podmiot przesyła list do prezydenta z wyszczególnieniem ich sytuacji, ufając, że prezydent lub urzędnik jest poruszony i zapewnia pomoc.

Ludzie religijni, w końcu, często błagają Boga i świętych. Jeśli katolik pragnie ochrony dla swojej rodziny, może prosić Maryję, by przytoczyć jedną z możliwości.