Disacharyd - termin, który pochodzi od angielskiego słowa disachcharide - jest węglowodanem, który składa się z dwóch monosacharydów . Ta definicja, jak widać, wymaga od nas wiedzy, jakie są węglowodany i jakie monosacharydy rozumieją dla pojęcia disacharydu.

Węglowodany, zwane także węglowodanami lub węglowodanami, są substancjami organicznymi składającymi się z tlenu, wodoru i węgla . Pierwsze dwa wymienione elementy pojawiają się w proporcji dwóch do jednego. Funkcją węglowodanów jest promowanie gromadzenia i magazynowania energii, szczególnie do wykorzystania w mózgu i systemie nerwowym. Enzym, zwany amylazą, pozwala cząstce rozpaść się i być wykorzystywany jako paliwo przez nasze ciało.

Z drugiej strony, monosacharyd jest cukrem, którego rozkład na prostsze przez hydrolizę (podział molekularny przez wodę) nie jest możliwy. Jest również znany jako prosty cukier i ma od trzech do siedmiu atomów węgla, a ilość ta ma kluczowe znaczenie w momencie jej nazwania. Sufiksem stosowanym w jego nazewnictwie jest -osa, co można zobaczyć w przypadku glukozy, najważniejszego źródła energii dla komórek.

Krótko mówiąc, disacharydy są węglowodanami, których skład ma dwa cukry, które należą do grupy monosacharydów. Istnieje kilka disacharydów w zależności od ich składników i rodzaju wiązania, które je wiąże.

Laktoza, na przykład, jest disacharydem utworzonym przez wiązanie monosacharydów galaktozy i fruktozy . Ten disacharyd znajduje się w mleku produkowanym przez ssaki. Osoby, których organizm nie przyswaja danego disacharydu, cierpią z powodu stanu nietolerancji laktozy .

Innym bardzo powszechnym disacharydem jest sacharoza, złożona z cząsteczek monosacharydów, glukozy i fruktozy . Sacharoza to produkt, który znamy jako cukier stołowy lub zwykły cukier, który jest używany prawie codziennie na całym świecie, ponieważ jest najpopularniejszym środkiem słodzącym, używanym do słodzenia wszelkiego rodzaju żywności i napojów.

Mówiąc bardziej technicznie, można powiedzieć, że sacharoza jest tworzona przez alfa-glukopiranozę i beta-fruktofuranozę, które można zobaczyć pod nazwą chemiczną, alfa-D-glukopiranozylo- (1 → 2) - beta-D-fruktofuranozyd . Te dwa monosacharydy, które je tworzą, są połączone przez wiązanie typu O-glikozydowego, które również jest dikarbonylowe, ponieważ wiązanie alfa składa się z dwóch węgli redukujących. Połączenie jest hydrolizowane przez enzym zwany sacharozą lub inwertazą (ta ostatnia nazwa jest taka, ponieważ hydrolizowana sacharoza jest odwróconym cukrem). Natomiast jego wzór chemiczny to C12H22O11 .

Ten disacharyd nie może działać jako reduktor na odczynnikach Fehlinga (roztwór odkryty w 1849, który jest używany do oznaczania cukrów redukujących) i Tollens (wodny kompleks, który zwykle występuje jako azotan i jest stosowany do wykrywania aldehydów w testach jakościowych).

W odniesieniu do właściwości fizycznych tego disacharydu jego kryształ jest przezroczysty, a gdy światło powoduje wielokrotną dyfrakcję w zestawie kryształów, jest on postrzegany jako biały.

Wracając do swojej funkcji do słodzenia żywności, sacharoza występuje zarówno w tak zwanej trzcinie cukrowej, której stanowi ona 20% jej całkowitej wagi, jak i w burakach cukrowych, w przybliżonej proporcji 15% jej wagi, W miodzie możemy również znaleźć znaczną ilość sacharozy.

Należy zauważyć, że niektóre disacharydy składają się z dwóch cząsteczek tego samego monosacharydu. Dzieje się tak z celobiozą, maltozą i trehalozą, które powstają w wyniku połączenia cząsteczek glukozy według różnych rodzajów wiązań.