Składnik jest terminem wywodzącym się z łaciny, ponieważ jest wynikiem połączenia kilku składników tego języka: przedrostek "z", który jest równoważny "razem" lub "wszystkim"; czasownik "statuare", który jest synonimem "ustalenia"; przyrostek "-ente", który można przetłumaczyć jako "agent" lub "ten, kto wykonuje akcję".

Zasadniczo proces ten składa się z trzech podstawowych faz: zwołania referendum w celu wszczęcia i legalności tego, realizacji i opracowania konstytucji przez przedstawicieli, którzy zostali wybrani w wyborach i wreszcie referendum zatwierdzenia.

Zgromadzenie składające się w tym sensie jest bytem, ​​który tworzy się ad hoc, aby zmodyfikować lub stworzyć konstytucję . Ten organizm może mieć różne konfiguracje. Osoba, która została wybrana do tej grupy zgromadzeń, znana jest jako element składowy: "W 1993 byłem członkiem i promowałem reformę konstytucji", "Nasza partia polityczna wesprze ośmiu członków zgromadzenia" .

W ten sam sposób musimy podkreślić istnienie tzw. Konstytucyjnych Kortezów, które są uprawnione do przeprowadzenia dyktanda lub reformy odpowiedniej konstytucji, jeśli uznają to za właściwe dla dobra kraj

Na poziomie gramatyki składniowy składnik jest terminem (lub ich grupą), który działa jako jednostka w hierarchii istniejącej w zdaniu. Chociaż wszystkie składniowe składniki składają się z jednego lub więcej słów, nie wszystkie słowa funkcjonują jako składniowe składniki w zdaniu.

Ogólnie rzecz biorąc, możliwe jest rozłożenie składnika na dwie lub więcej podgrup, a każda z nich stanowi składnik. Kolejność składników składających się na zdanie jest obliczana na podstawie możliwości rozłożenia ich na podstawniki. Zwykle tradycyjna gramatyka określa syntagmę dla wszystkich składników składniowych, które posiadają minimum dwa elementy, coś, co w tej chwili nie jest absolutnie poprawne.